Filmów o samotności we Wszechświecie było już sporo. Ale twórcom "3022" udało się w unikalny sposób pokazać przygnębienie, rozpacz oraz walkę o odrobinę nadziei, choćby zupełnie irracjonalnej, ale tak niezbędnej dla przetrwania człowieka. Mocny ładunek emocjonalny, tak smutnego filmu nie widziałem od dawna.

Grafika z Atari jest? - jest. Zawory z łodzi podwodnej są? - są. Opakowania od jajek na ścianie są? - są. Wskaźniki ze starej radiostacji są? - są. Mrugająca jarzeniówka jest? - jest. Rury wydechowe od suszarki są? - są. (to wszystko w XXII wieku)
Oczywiście żartuję - filmy science fiction niejako z założenia są...

ostatni ludzie, ostatni przedstawiciele gatunku na statku z niedoborem tlenu siedzą i pety palą.

Jest taka zależność: im głębsza jest fabuła, tym niższe oceny.

Tutaj nie ma tajemniczego wirusa zamieniającego ludzką populację w zombi, nie ma też potworów, wampirów oraz tego jedynego superbohatera ocalającego świat.
Jest za to zmaganie się z własną psychiką w obliczu nieuniknionego. Jest dojmująca samotność w...

Może ktoś to wyjaśnić?

to teraz niech mi ktoś powie czemu do cholery ten film nosi tytuł 3022

walka ludzi o "człowieczeństwo" i przetrwanie. trudny film, trzeba mieć do niego nastrój i uwagę bo przeplatają się 3 wątki czasowe(chyba ;) )

And what are you gonna do,
John...
When you're the last man
left alone?

Męczący film. Nieźli skądinąd aktorzy, zmuszeni do ciągnięcia słabego scenariuisza. Efekty specjalne średnie. Scenografia kiepska. Naprawdę tu można się było bardziej postarać. Takie tanie S-F czasem broni się tym, że film mimo oczywistych wad ma to ,,coś" - klimat, poczucie narastającego zagrożenia. W 3022 nie ma...

Jeśli spodobał Ci się ten film, to Aniara (2018) tez ci się spodoba.

3022 to też chyba pierwszy film na świecie, w którym tytuł jest pionowo.

Grupa astronautów żyjących w pustce przestrzeni kosmicznej, nagle zostaję wybudzona i odkrywa że Ziemia jest całkowicie opuszczona.