Obraz zrobiony według starej zasady speców z Hollywood: 100 minut grzeszenia, 5 minut pokuty. Film, który miał ukazywać mroczną stronę erotyzmu, okazał się erotykiem, który pewnie i podrajcuje napalonych szesnastolatków, ale większych przeżyć artystycznych ze sobą nie niesie. A właśnie - owe sławetne "sceny" - poetyka rodem z filmów Playboya, bohaterowie obowiązkowo muszą się kochać w najbardziej niewygodnych pozycjach z możliwych, w najbardziej nieadekwatnych do tego miejscach. No, scena seksu w deszczu na kamiennych schodach to szczyt szczytów, i poetyka rodem z MTV. Kim Basinger gra tak, że czuć wyraźnie jej zażenowanie płynące z występowania w tym "arcydziele", ale przyznam szczerze - w scenie striptizu wypadła całkiem, całkiem. Brawa za to dla Mickeya, który perfekcyjnie połączył w sobie cechy księcia z bajki i zagubionego perwersa.

I w sumie - daje się to obejrzeć. Film lekki, łatwy i przyjemny, ale zupełnie nie ukazujący prawdy o relacjach damsko-męskich, co najwyżej ślizgający się po nich.

Dlaczego aż 5/10 - bo podobała mi się rola Rourke i przeboje z lat osiemdziesiątych, jednak, jeśli ktoś chce obejrzeć autentycznie przejmujące filmy o podobnej tematyce, polecam "Piękność dnia" Bunuela, albo chociażby "Gorzkie gody" Polańskiego.