Film nie porwał, ani nie rozczarował specjanie, ot przyzwoite kino sf.
Pitt wyciąga że swojej roli chyba tyle ile można, obsada, realistyczna wizja przyszłości oraz naprawdę niezła realizacja: zdjęcia plus efekty to największe plusy ; równoważą to minusy tj. błędy logiczne, chwilowo irracjonalne zachowania, postaci bez głebi, powierzchownie napisane mimo filozoficznego zacięcia oraz banalna końcówka.
Nie ma większego sensu dla mnie dlaczego Pani kapitan stacji na Marsie zaufała synowi czołwieka, który zamordował jej rodziców.
Ludzie odpadają ze stacji kosmicznej sięgającej poza ziemską atmosferę jakby spadali z budynku...
W ostatnich minutach przed odpaleniem statku Roy przechadza sie bezpośrednio pod odrzutem silników i podczas samego startu mając za nic olbrzymie przeciążenia trzyma się sama ręką włazu i wchodzi jak do domciu...
Największe bzdurą zostawiono na koniec. Pominę opis zachowania się obiektów w przestrzeni podczas walki z ojcem, który zdecydowanie nie jest poprawny, pominę ignorowanie siły odśrodkowej, po tym jak bohater odbija sie od wirującego obiektu samemu nie wirując.
Jakim niebianskim cudem ktoś ma uwierzyć, że wybuch głowicy nuklearnej napędzi statek wystarczająco żeby ten powrócił na 3 planetę ukladu słonecznego?!..