O Matyldo moja! Co to w ogóle było?! To jakaś kpina z
widza czy jak? Jak widzę wypowiedzi tych, którym się to
podobało i twierdzą oni, że to był świetny film sensacyjny
to, aż mnie mdli. Oni chyba nie widzieli na prawdę
dobrego filmu z tego gatunku? I jeszcze te
pseudopatriotyzm w stylu ''hamerykańskim''. Ale może od
początku, czyli od fabuły.
Punkt pierwszy : scenariusz.
Banał goni banał. Jest tak idiotyczny, komiczny i dziecinny,
sztampowy i sztuczny, że brakuje na to wszystko słów.
Sam prezydent Stanów Zjednoczonych załatwia grupę
terrorystów, ratuje innych oraz swoją rodzinę, a może
nawet i cały Świat. Litości. My też chcemy taką głowę
państwa, tylko w sumie po co?
Jeszcze ten jego beznadziejny grymas twarzy i te
nielogiczności ,które towarzyszą jego działaniu. Ale
przecież ma być akcja więc i jest tylko ,że ze skutkiem
wybuch śmiechu ,gdy się na to patrzy.
Punkt drugi : muzyka.
Od pierwszych sekund wiedziałem, że będzie mnie
męczyć i się nie pomyliłem. Równie patetyczna i okrutnie
sztuczna jak cała ta historyjka. Brakowało mi tylko pola
bitwy ,a na nim amerykańskich żołnierzy ,którzy giną w
imię ... no właśnie czego? czyli ,jak zwykle bo sterowni są
przez tych pociągających za sznurki. Postawić tylko kubeł i
zwymiotować. A no i przede wszystkim powinna trzepotać
na wietrze flaga Stanów. Cud ,miód i orzeszki.
Punkt trzeci : aktorstwo.
No po takiej obsadzie gwiazd Hollywoodu ,widz
spodziewa się na pewno czegoś innego, a nie tylko
przeciętnej ,a nawet kiepskiej, słabej i jak ją tam nazwać,
gry ,która jest sztuczna i bez jakichkolwiek emocji. Brak tu
prawdziwego strachu, lęku i gry psychologicznej. Ale w
sumie to film gdzie to jest mało istotne, bo są strzelaniny i
wybuchy i niby coś się tam dzieje. Tylko Oldman jeszcze
jakoś dawał radę i wypłynęły z niego emocje podczas
krzyków oraz nadrabiał mimiką. Ale to i tak za mało, abym
się tym zachwycał. Ford i Close to już lepiej się nie
rozpisywać bo zagrali wręcz koszmarnie. Lecz jaki
scenariusz taka i gra, że o reżyserii Petersena już nawet
nie wspomnę. Ogólnie tandetna lipa.
Punkt czwarty : dialogi.
Proste jak konstrukcja cepa. Nijakie, dziecinne ,często
nielogiczne i wstrętnie banalne. Jak słyszałem to nudnie
kreowane bohaterstwo i hasła w stylu ''zabij mnie'' lub
''biorę to na siebie'', gdy pilot F-16 zasłaniał swoim
samolotem Air Force One, to włos się jeżył na głowie.
Punkt piąty : nielogiczności i błędy.
Począwszy od manewru omijania przy sporej prędkości
747 ,który waży 300, albo i więcej ton, jak autem na ulicy,
przeszkody na lotnisku, a następnie nagłe uniesienie
maszyny tuż nad innym samolotem, poprzez ekipę
dziennikarzy składającą się z czterech członków ,gdzie na
pokładzie było ich już kilkunastu (pewnie jakoś się
wcześniej przemycili), skończywszy na scenie finałowej,
dosłownie śmiech na sali. Było tego jeszcze więcej z
łamaniem praw fizyki na czele, ale co ja tam mogę o tym
wiedzieć, więc już przemilczę resztę. I masa błędów ja na
przykład :
W którym momencie Ford podniósł szkło z podłogi gdy
miał związane ręce, skoro leżał od niego przynajmniej
metr? Skąd prezydent wiedział ,który przewód (było ich 4)
połączyć z zielonym, mając jedną szansę, aby zrzucić
paliwo, a nie rozpieprzyć samolotu?
Ciekawie też wyglądały ostrzelane drzwi przez sprawcę,
gdy pięć, sześć kul było wlotowych, a jedna wylotowa :)
Punkt szósty : efekty specjalne.
Nazwę je ''ciemnotą wśród efektów specjalnych''. Rażą tak
w oczy ,że dzieciak by się uśmiał nawet. Głupie, marnie
zrealizowane ,szokują swoją tandetą i kiczem. I niech nikt
nie pisze ,że był rok 97 bo to nie ma nic do tego. Na film
poszło 85$ ,ale przy takiej obsadzie to nie dziwię się, że
na efekty zostało z 250.000$. Wszystkie te eksplozje i
łamiący się Boeing to niezła lipa.
Nie mam nic przeciwko Amerykanom i nie jestem jakimś
obrońcą Rosjan, ale to jak tu są ukazani jedni i drudzy
pozostawia wiele do życzenia. Ci pierwsi jak zwykle
wspaniali i walczący o pokój, a ci drudzy źli i zepsuci do
szpiku kości. Znów kubeł na rzygi jest potrzebny.
Nie ma w tym filmie żadnych zaskoczeń, zwrotów akcji. Od
początku do końca przewidywalny i bzdurny.
I pomyśleć, że przez te lata broniłem się przed nim. Teraz
wiem przynajmniej dlaczego. Nigdy więcej. Wrzucam go
głęboko do kosza. Za Oldmana i to ,że ta akcja jednak się
toczy i raczej nudą nie wieje, a także za to, że momentami
nawet się uśmiałem przyznaję całe 3/10.
pozdrawiam