Chociaż fabuła tego filmu nie jest zbyt przemyślana, wiele scen jest mało prawdopodobnych, a niektóre postaci mają na czole napisane "AMERYKA= Duma i Honor", to jest w tym gąszczu poślednich postaci, mięsa armatniego i wrzeszczących, płaczących kobiet nadających powagę sytuacji ktoś, kto utrzymuje wszystko w ryzach. Wie on, że rzucanie sloganami typu "nie negocjujemy z terrorystami", "to jest Ameryka" itp. nie doda mu charakteru, a wręcz odbierze. On napędza historię, która się natychmiast kończy, gdy zostaje wywalony z samolotu.
Wybacz Harrisonie, ale jest tu ktoś bardziej zajebisty od Ciebie- Gary Oldman, perła w tym filmie i marzenie każdej kobiety (sposób w jaki pali papierosa, ach!).
Wniosek: nie musisz śledzić fabuły w tym filmie, wystarczy, ze obserwujesz Gary'ego, a to wynagrodzi Ci wszystkie chwile, w których zastanawiasz się nad sensem niektórych scen.
Można by się pokusić o stwierdzenie, że ten film to nagranie z sesji zdjęciowej Oldmana do jakiegoś Vanity Fair, czy Vogue.
Satysfakcja gwarantowana, ladies ;)