Weteran z Wietnamu (sic!) wykonuje serię zleceń w spowitym mrokiem Monachium.
Fassbinder zanurza się w estetyce noir: "Der Amerikanische Soldat" to w gruncie rzeczy pastisz, tyle że podany ze śmiertelną powagą. Archetypiczne postaci twardych jak skała mężczyzn, na śniadanie pijących Ballantine'a i łatwowiernych, obowiązkowo puszczalskich kobiet, jakie zaludniają ekran to oczywiste odbicie amerykańskich wzorców gatunku. Wszystkie elementy składowe fabuły są skrajnie przerysowane, trzeba jednak przyznać, że reżyser nie tylko pokpiwa, ale daje też wyraz szczeremu uwielbieniu, stylizację doprowadzając do perfekcji.
Gdyby nie ironiczna "klamra", łatwo można by uwierzyć, że to nie niemiecka niezależna produkcja z końca lat 60., a autentyczny przedstawiciel nurtu z czasów jego świetności. Fassbinder zręcznie wykorzystuje klisze i schematy, dorzucając od siebie parę intrygujących wolt. Sam finał to już z kolei kwintesencja kiczu. Ćwiczenie z formy, nic więcej, to się zgadza, mi jednak przypadł do gustu w znacznie większym stopniu, niż wcześniejsze "Liebe ist kälter als der Tod".