Super, że ktoś w końcu zwrócił na to uwagę. Mnie to bardzo raziło w filmie, że dzieciak musiał słuchać jak matka zdradza ojca itd. Reżyserka nie przedstawiała rzetelnie standardów ochrony małoletnich w procesie. Co ciekawe wiele osób zachwyca się postacią chłopca, tym jak szybko musiał dorosnąć: nie zdają sobie jednak sprawy , że w realu taka sytuacja nie miałaby miejsca. Dziecko to szczególny rodzaj świadka, o czym reżyserka musiała wiedzieć, jednak nagięła rzeczywistość sądowa, aby film się lepiej sprzedał. Słabe to

Naciąganie rozpraw sądowych to standard w filmach i serialach, jakoś nie jestem zaskoczony

Ja też jako matka, miałam mnóstwo wątpliwości co do udziału tego chłopca w sprawie sądowej, słuchaniu o negatywnych stronach związku jego rodziców, a dzieci zwykle idealizuja swoich rodziców, a tu taki szok, a może i trauma...

Już przestańcie tworzyć aż taki parasol ochronny dla dzieci.

Nie chodzi o parasol tylko o scenariusz, a gościu ma rację i te procedury nie są wzięte z kapelusza tylko po to żeby zapewnić dziecku komfort psychiczny i wiarygodność zeznań.

Zawsze śmieszy mnie zarzucanie filmowej fikcji tego, że nie trzyma się bardzo dokładnie rzeczywistości. Tu akurat chodzi o takie niuanse prawne, z których przeciętny Kowalski nawet nie zdaje sobie sprawy, więc absolutnie nie przeszkadza to w oglądaniu filmu. Nie jest to film dokumentalny, ani oparty na faktach, więc takie zarzuty to trochę z kosmosu, a obniżanie za to oceny to już w ogóle bez komentarza. 

Ale na tych bajkach opiera się fabuła filmu. Poza tym podstawowa rzecz. Obrońca nie szuka dowodów niewinności tylko zbija argumenty oskarżenia. Prokurator w życiu na sali sądowej nie snuje teorii, że coś nie jest wykluczone. To on ma udowodnić winę.

No właśnie jednak mnie przeciętną Kowalską bardzo drażnił brak profesjonalizmu sądownictwa w tym filmie: brak jakichkolwiek dowodów, normalnie zbrodnia doskonała dokonana we własnym domu w godzinę, w afekcie, w XXIw... zero narzędzia zbrodni, śladów DNA typowych dla walki, nic.
 Nawet w Annie Marii Wesołowskiej sprawy są prowadzone bardziej profesjonalnie :D no nie wyobrażam sobie, żeby w sądzie to nagranie oceniać subiektywnie na zasadzie kto w związku był winny. Fakty, konkrety. Szczegółowa analiza nagrania, milion pytań. A to i tak w anglosaskim wymiarze sprawiedliwości, gdzie teatrzyk ma znaczenie dla jury. W europejskim systemie nie ma jury, więc robienie teatrzyku dla sędziego nie ma sensu. Skoro nie udało się znaleźć choćby narzędzia zbrodni czy motywu. Nie tylko dlatego sprawy ciągną się w nieskończoność, że nikomu się nie chce pracować, ale też chodzi o niepodważalne dowody, których w tym filmie nie ma żadnych, do tego stopnia, że nie rozumiem jak ta kobieta miałaby dostać jakiejkolwiek zarzuty. Fajny dramat sądowy, tylko gdyby był osadzony gdzieś w średniowieczu. Albo chociaż w Ameryce :D

a jak jest we Francji, można podstawę prawną

Troszkę mylisz ;) przesłuchanie z wysłuchaniem. I tak troszkę ci się ucięło, kiedy cytowałeś. Tylko raz, chyba że!!! wyjdą na jaw istotne okoliczności, których wyjaśnienie wymaga ponownego przesłuchania. I bez obecności oskarżonego odnosi się do oskarżonego, który popełnił coś przeciwko temu dziecku.

Miałem dokładnie to samo. Scenariusz tego filmu jest strasznie naciągany. Mam nadzieję, że wymiar sprawiedliwości we Francji tak nie wygląda, bo to jakaś farsa.
Można dodać do tego, że cały akt oskarżenia miał charakter poszlakowy i nie mógł się skończyć inaczej, niż uniewinnieniem. 

A te tyrady adwokata i prokuratura które były ich fantazjami Cię nie denerwowały. Przecież to kompletny odjazd. Do tego brak aresztu w sprawie o zabójstwo.

Wg mnie to jeden z grupy filmów wysoko ocenionych, ponieważ kilku krytyków ustaliło, że powinien być... wysoko oceniony. Produkcja jest na tyle inna, że się wyróżnia. Ale czym? Jeden z filmoznawców wrócił z Grenoble i mu się podobało. Drugi miał podobnego psa a trzeci też chciałby mieć dom z widokiem na góry. I skoro tak im się wszystko przyjemnie skojarzyło, to stwierdzili, że film jest dobry. Chyba jakoś tak to było ;-)

Polskie prawi to nie francuskie prawo

Nie znałam przepisów odnośnie przesluchań nieletniego światka, ale też mi to straszliwie zgrzytało i nawet intuicyjnoe było mocno niewłaściwe. Sprawiało, że jako dramat sądowy, film był niewiarygodny.

Ja dlatego nie lubię polskich kryminałów, że kłują mnie w oczy nieścisłości proceduralne. A jako, że nie znam prawa francuskiego tu mi to nie przeszkadzało. Podejrzewam, że pokazany proces nie odpowiada prawu, a jednak film ma ten walor, że pokazuje kilka prawd. Przede wszystkim, że te same zachowania różni ludzie mogą interpretować inaczej, a sąd to nie jasnowidz wie tylko to co wynika z materiału dowodowego.  A ten często nie jest jednoznaczny nawet oparty na wydawałoby się "wiarygodnych" dowodach, takich jak nagranie kłótni. Niby coś wiemy ale jednak w kluczowym momencie nie wiadomo co się stało.

No tak skoro już taki genialny scenariusz to powinni to wszystko umieścić w filmie Chyba że we Francji mają inne procedury, ale wątpię pewnie jeszcze bardziej są zaostrzone przepisy tego typu. 

To był film a nie dokument

Moim zdaniem, na potrzeby filmu, jest to do wybaczenia, gdy zagadka śmierci ni jes tu najważniejsza, Dla mnie to bardziej drramat psychologiczny, portret związku i wnikliwe spojrzenie.