... zapomniałem jeszcze dodać, że tytuł w ogóle mi nie pasuje do tematu filmu...

Ja naprawdę wymiękam. Ludzie krytykują film, a nawet nie wiedzą, o czym jest. To co wy tam w ogóle robiliście w kinie? Poszliście na film Larsa von Triera i nie raczyliście pomyśleć chwilę o jego tematyce?

Zgadzam się z przedmówcą. Niestety wielu widzów powędrowało na pokaz filmu "Antychryst" zwabiona atrakcyjną reklamą oraz adnotacje "horror". Lars Von Trier to - z pominięciem dwóch dosłownie tytułów twórca nieatrakcyjny dla widza nastawionego na schematyzm mentalny. Von Trier jest twórcą konceptualnym w jego filmach aż kipi od intelektualnych rozważań, tez, kategorycznych stwierdzeń. Już sam fakt, że Von Trier jest nieprzewidywalny w tym co robi, bowiem trudno określić jaki będzie jego film, gdyż ten reżyser dosłownie żongluje tematyka i formą, sprawia, że idąc na jego film nie można zakładać, że będzie on zgodny z opisem dystrybutora. Także współczuję 95 procentowi widowni wrocławskich Arkad, która to większość z widzów musiała się setnie wynudzić na seansie.

ja się zgadzam
Popieram w 100%
Obym nigdy więcej nie był świadkiem takiego filmu...
film nie dostaje ode mnie nawet 1/10

...dodaję równierz poparcie dla słów w tego tematu "koszmar" dotyczącego tego filmu...

Rzucam zatem kamień, gdyż zgodzić się z tym nie mogę.

Żeby jednak nie było niedomówień, zacznę od końca, gdyż końcówka tego opisu wizyty w kinie mnie powaliła. Do kina się idzie film oglądać, a jeżeli ktoś zwrócił Ci uwagę, oznacza to ni mniej, ni więcej, że Twój szept nie był aż tak cichy jak Ci się zdawało.
To, że 3/4 sali się zaśmiało, nie oznacza, iż dana rzecz była śmieszna. Na ten przykład, w sali w której ja ten film oglądałem, śmiech rozległ się tylko raz, podczas sceny gdy jeden z Trzech Żebraków przemówił. A reakcja taka była wedle mej opinii żenująca, gdyż bynajmniej śmieszne to nie było. Nieistotne jednak, różne są gusta.

Gatunek filmu określiłbym jako horror psychologiczny. A jeżeli uważasz, że ten gatunek musi obfitować w akcję... zapraszam do klasyki. Od Dziecka Rosemary chociażby zaczynając.

A ja pracy kamery nie mogę nic zarzucić. Spodobał mi się ten sposób przedstawienia akcji. A efekty? Nie było ich aż tak wiele. Nie rzucały się w oczy. Umiejscowienie akcji w lesie, tym bardziej ograniczyło potrzebę ich częstego użycia.
A, i słowem podsumowania. Jeżeli lubisz jak to ująłeś 'schematyczną komerchę', nic dziwnego, że film nie przypadł Ci do gustu. Nie wiem jednak, czego oczekiwałeś po von Tierze. Choć fakt, opis filmu może być mylący. Wedle niego epatuje on skandalizującymi scenami, pornografią, i bije na głowę wszystkie części Piły realistycznym ukazywaniu brutalności, co, skromnie rzecz ujmując, jest sporym nadużyciem. Scen takich jest tam niewiele, a wszystkie wyważone, i pokazane ze smakiem.

Zdecydowanie film ten spełnił me oczekiwania, mimo pewnych obaw, po pierwszych komentarzach, zamieszczanych przed Polską premierą.

Hm, naprawdę nie nazwałabym wysmakowaną sceny clitoridektomii za pomocą zardzewiałych nożyczek. Jeżeli reżyser tak bardzo chce się bawic w dosłownośc to powinien miec świadomośc, że takim narzędziem nie da się łatwo obciąc kawałka elastycznej skóry/błony sluzowej. Ale czepiam się bo uważam że wszystkie te sceny-makabreski bardzo zaszkodziły temu skądinąd ciekawemu filmowi.

Ten film w założeniu miał szokować. Czy łatwo obciąć, czy też nie, nie wiem, nie próbowałem... lecz to film, i pewne rzeczy trzeba przyjmować takimi, jakie je uczyniono. Malo prawdopodobne wydaje mi się także to, iż po przewierceniu nogi, i zmiażdżeniu jąder główny bohater choć uziemiony, nadal dość sił miał, by próbować ucieczki, choć to można tłumaczyć adrenaliną, strachem... film rządzi się swoimi prawami, ot co.
Wedle mnie, sceny makabreski nie zaszkodziły filmowi, a jedynie ukazały dosłownie pewne aspekty natury.

Reżyserowi nie zależało na sukcesie komercyjnym, i to mu się ceni. Przedstawił swe dzieło wedle swej wizji w całości, od początku do końca.
Nie byłoby bowiem w tym przypadku wielkim problemem dla niego, okrojenie kilku scen, nawet nie minuty z całego filmu, by uzyskać niższą kategorię wiekową. Nie o to jednak chodzi w kinematografii. Nie o to chodzić przynajmniej powinno.

a słyszałeś kiedyś o manifeście "Dogma 95"??? O sposobie kręcenia i montażu, jakim charakteryzuje się ten "ruch"?? Oczywiście, w tym filmie von Trier odszedł od niektórych postulatów, ale odnosząc się do twojego punktu 6 - o to właśnie chodziło!

fakt, nie słyszałem o tym manifescie.

odzszedł od niektórych? von Trier zrezygnował chyba z połowy postulatów Dogma 95!!! czy takie połowiczne trzymanie się zasad dalej czyni film z nimi zgodnym?


oglądałem Dziecko Rosemarry wiele razy i mi się podobał - przez cały czas jednak jest w nim jakieś napięcie.
Ten film natomiast jest nudny i czasami obrzydliwy. Przez cały film mąż jako terapeuta pomaga swojej żonie przebrnąć przez żałobę po stracie syna aby na końcu dowiedzieć się, że pisząc swoją pracę dyplomową zwariowała i chce go zabić. Maltretowała dziecko. w koncu ją zabił żeby samemu nie zginąć.

Tak, jak żebrak przemówił, to na prawdę było śmieszne, nie pasuje do filmu. Mogło się obyć moim zdaniem.

Nie wiem jaką wrażliwość estetyczną musiałbym mieć aby ten film zaliczyć do naprawdę udanych.

moim zdaniem Von Trier zawsze epatował ohydą, obrzydzeniem, nienaturalnościami - vide Królestwa, Idioci...

Zgadzam się z Tobą, że film jest dziwny, ale idąc na jakikolwiek film tego właśnie reżysera, można się spodziewać czegoś takiego.

A "Dogma" istnieje w tym filmie, chociażby w kręceniu "z ręki" - o do tego się odnosiłem

filmu nie widziałam, ale mogę odpowiedzieć co do jednego z Twoich zarzutów bez oglądania go.
Otóż kamerzysta nie miał parkinsona:) von tier jest przedstawicielem dogmy 95, która polega na kręceniu ujęć "z ręki", zwykle bez stabilizatora obrazu, żeby stawały się jak najbardziej realistyczne.

dogma może i istnieje w tym filmie, ale Trier już od dawna nie trzyma się jej całkowicie, a filmu nie mam zamiaru oglądać, recenzja i wasze wrażenia upewniły mnie w przekonaniu, że wizje tego reżysera nie są dla mnie ;/

von Trier już dawno odszedł od Dogmy 95 a "Antychryst" nie spełnia prawie żadnego z jej postulatów więc jej przywoływanie jest tutaj bezsensu.

A jeśli chodzi o komentarz założyciela tematu:

1. Więc po co sięgasz po "Antychrysta"? prościej zostać przy tym co się lubi.

2. Nie ma co się szokować, tak naprawdę kategoria "gatunek filmowy" jest orientacyjna i trudno tworzyć ścisłe definicje konkretnych gatunków. Tym bardziej że wiele filmów to mieszanina gatunkowości filmowej i trudno mówić o jednym, konkretnym. A jeśli chodzi o filmy postmodernistyczne - jest to niemożliwe.

3. Psychologiczny ale nie - typowy.

4. Ten dzwoneczek na szyi lisa też mnie zaskoczył :P

5. Aż tak dużo znowu nie poszło - efekty były robione u nas, w Polsce. Mnie akurat przypadły do gustu i moim zdaniem nadały świetny klimat filmowi.

6. No też efekt, ale nie było tego aż tak dużo (to nie Blair Witch Project).

8. A według mnie za krótko. Ale może jestem za bardzo żądny wrażeń...