Byłem na pokazie przedpremierowym filmu i chciałem się podzielić kilkoma refleksjami na temat tego właśnie "dzieła" a może pseudodzieła:
- film jest zaliczony do kategorii horror, wg mnie troche poważnej muzyki, sporo scen drastycznych, tortury i zbliżenia na masakrowanie swojego i innych ciała nie zawsze spowoduje że ludzie będą się trzęśli ze strachu. Tutaj wg mnie nie wyszło, nie było nastroju który spowodowałby jakieś przerażenie. Jako przykład podam film pt "Sierociniec" w którym to nie było efektów specjalnych, a film dzieki właśnie nastrojowi trzymał cały czas w napięciu.
- dlaczego ludzie śmieją się podczas filmu?? może chcą być jak jurorzy w Cannes? a może tak reagują na strach? a może poprostu nieudolne proby budowania nastroju są tego przyczyną? bo mówiący wilk przyznam że i u mnie prawie spowodował wybuch śmiechu
- zgadzam się, że film ma swoją głębię, (nie będę się w to zagłębiał ponieważ są już posty i opinie na ten temat), ale czy musiało to zostać przedstawione w taki sposób? czy nie można było tego przedstawić w łagodniejszy sposób, myśle że do większej ilości ludzi dotarłby taki przekaz. czy dzisiaj jedynie skandal jest sposobem na skuces?
- zgadzam się że von Trier wielkim artysta-reżyserem jest, żeby coś takiego stworzyć trzeba być na swój sposób geniuszem. W tym filmie urzekł mnie tylko i jedynie prolog, którego polecenie z czystym sumieniem polecam.