Mi od początku rzucała się w myśl "Deszczowa piosenka" - zero nowości. 6/10. Cezar za muzykę jak najbardziej zasłużony i jedyny, który rozumiem. Miło, łatwo, przyjemnie, ale czy nie lepiej po prostu wrócić do tamtych dzieł...

No właśnie. Ja przez cały seans miałem w głowie "Deszczową piosenkę"...

A mi właśnie wyżej wspomniany film La Antena , może z tego powodu ,że to także jest współczesne kino nieme i chodzi o głosy w nim tylko pod inną postacią no i było 4 lata przed Artystą.

Ja też uważam, że ten film jest dobry, ale rzeczywiście magiczny nie jest. Nie sztuką jest zdjęcie koloru i dźwięku, by określić obraz, jak to jest ujęte na plakatach, za "najbardziej oryginalny film od czasów kina niemego". Myślę, że to gruba przesada. Tym bardziej, że momentami miałam niestety wrażenie, że aktorzy grali w sposób współczesny i że zapominali jaką techniką film miał być zrobiony. Poza tym uważam, że w "Artyście", został popełniony dość duży, acz podstawowy błąd w scenariuszu. O ile się nie mylę akcja filmu rozpoczyna się w 1927 roku, o czym informuje nas pojawiająca się na ekranie plansza. W roku 1927 w rzeczywistości pojawił się "Śpiewak Jazzsbandu" (pierwszy dźwiękowy film). Historycznie, do roku 1928 wszystkie duże studia filmowe starały się wprowadzić dźwięk do swoich filmów. We wrześniu 1928 roku Warner Bros. wyprodukował "Siging Fool" - kasowy film dźwiękowy. Natomiast w "Artyście" dopiero w 1929 roku (pojawia się plansza) studio filmowe naszego bohatera robi próby z dźwiękiem i pada tekst producenta "To jest przyszłość". Wydaje mi się, że w takim wypadku, skoro twórcy "Artysty" chcieli złożyć hołd kinu niememu i oparli swój film na przełomowym momencie w historii kina, to takie przesunięcie 2 lat jest co najmniej nie na miejscu. Zdaję sobie sprawę, że "Artysta" jest fikcją, ale zbudowaną wokół historycznego momentu w dziejach kina. Ktoś może mi powiedzieć, że studia filmowe stopniowo wprowadzały dźwięk i w związku z tym fikcyjne studio w fikcyjnym filmie mogło zacząć testy dopiero w roku 1929. Tyle tylko, że twórcy "Artysty" wytworzyli w widzach poczucie (przynajmniej we mnie), iż studio, w którym pracuje Valentin nie jest małym studiem, a wręcz dość dużym i współpracującym z gwiazdami. Może czegoś nie zauważyłam? Może czegoś nie zrozumiałam? Jeśli tak, to proszę o sprostowanie. Film można zobaczyć jako ciekawostkę i rozrywkę, choć kwestia datowania momentu przełomowego jest dla mnie irytująca.