Klaustrofobiczny film podejmujący temat samotności w kosmosie i radzenia sobie z nią. Podobny do Moon. W zalewie blockbuster' owych wydmuszek rodem z Hollywood przykład pozycji, która daje wytchnienie od powyższych produkcji, w których czesto obserwujemy przerost formy nad treścią. Ze względu na grę jednego aktora i powolną narrację film może wydawać się nużącym i nie dla każdego. Jednak ja coraz bardziej doceniam niskobudżetowe, wręcz amatorskie kameralne kino offowe, które ze względu na minimalistyczne budżety często potrafią pozytywnie zaskoczyć przekazywaną treścią. Wystarczy obejrzeć takie perełki niezależnego kina science-fiction (pozostając przy tym gatunku filmowym) jak chociażby Another Earth/Druga Ziemia, Europa Report, Primer/Wynalazek, czy wspomniany już Moon, żeby zrozumieć o czym piszę. To nie miliony dolarów decydują o wielkości kina w szerokim tego słowa znaczeniu, lecz talent twórców i to co próbują nam przekazać. Zachęcam do poszukiwań takich nieskażonych wpływami, nie schematycznych pozycji, które często nie mają nawet premier kinowych, albo ledwie zaznaczają swój ślad w kinach studyjnych i przechodzą czesto niezauważone. Na pewno warto. Najważniejsze, żeby po seansie uśmiechnąć się i pomyśleć "to było to...!"