Nakręciłam się na ten film jak na żaden inny w życiu i muszę przyznać, że spełnił moje oczekiwania. Trudno jest mi się do czegokolwiek przyczepić - aktorzy świetni, muzyka piękna, zdjęcia zachwycające. Wachowskim udało się bardzo zgrabnie połączyć oddzielne historie w spójną całość.

Przed seansem obawiałam się efekciarstwa (które już się niestety rodzeństwu zdarzało) i zarzucenia filmu banałami (na które mam alergię). Banałów faktycznie było sporo, ale jakoś mnie nie raziły, pasowały do kontekstu. Efekty specjalne były jedynie ozdobą filmu, nie przysłaniały treści.

Film był naprawdę piękny. Nie daję mu 10/10 tylko dlatego że czytałam wcześniej książkę i większość wydarzeń nie była dla mnie obca. Oby więcej takich filmów - zmuszających widza do myślenia, do refleksji, w odróżnieniu od papki, którą ostatnio serwuje nam Hollywood. Podejrzewam, że sporo widzów przyzwyczajonych do szybkich, łatwych i przyjemnych produkcji po prostu tego filmu nie zrozumie i będą nisko go oceniać. Mam nadzieję że to nie zniechęci reżyserów do tworzenia ambitniejszych wysokobudżetowych filmów.