//edit: Przepraszam, po głębszym namyśle i ponownym przesłuchaniu stwierdziłem, że nawet muzyka w takim filmie nie jest wystarczająco dobra, chyba sama psychika wpłynęła na to, że założyłem z góry, że zaleją mnie chociaż falą świetnych kompozycji, a na chłodno już po tym filmie oceniam go 4/10.

Oczywiście jest to Twoja opinia, ale czy tak naprawdę wszystko musi być takie wręcz dobitnie realistyczne i dramatyczne? Oczywiście film jest czystą fikcją, ale takie było jego założenie. Masz rację w punktach, które przytoczyłeś, ale wydaje mi się, że jego założenie było zupełnie inne. Bo czy wszystko musi być opatrzone jakąś wielką światopoglądową refleksją z kilkoma dnami? Jest wiele filmów, którym daleko do realizmu. Ten film opowiada o pasji, radości, wierze, wytrwałości. Wiadomo, że jest to pokazane w sposób wyidealizowany, ale nie sądzę, żeby ktoś to brał na poważnie. Film przedstawia bardzo ładną i wzruszającą historię. A że jest to bajka... cóż, a kto ich nie czytał? ;) Myślę, że w świecie tak poważnym i naszpikowanym codziennymi trudnościami, dramatami, oszustwami, przydaje się raz na jakiś czas właśnie tego rodzaju pozytywny film. Czasami lepiej obejrzeć film, poddać się mu, skupić się na emocjach niż rozpatrywać każdy detal. Nie bądźmy tacy poważni ;) Pozdrawiam :)

cóż, moje rozczarowanie wynika głównie z tego, że spodziewałem się czegoś zupełnie innego i do tej pory czuje niewykorzystany potencjał całego pomysłu na ten film. Przeczucie, że chcieli zrobić szybki filmek na szybką kaskę mnie przeraża. Wracając jednak do tego czy film można zaliczyć do dobrych pod "jakimś względem", to czy ja wiem czy lepszy wpływ ma wyidealizowana i ckliwa historia nad pełną trudności i przemyśleń bohaterów? Po obejrzeniu filmu lub przeczytaniu książki, mam tak, że częściowo przyswajam sobie cechy bohatera i mnie on do czegoś inspiruje. Oglądając to nie wiedziałem, co by mi mógł ten film powiedzieć, że "wszystko będzie dobrze"? Moim zdaniem z tej historii można by zrobić film inspirujący do walki z trudnościami do skutku, że należy walczyć o swoje i nie poddawać się. Podczas gdy patrzę co sie dzieje z głównym bohaterem, który całkowicie nie chce mieć wpływu na swoje życie i pozwala sobą manipulować zachęca widza do pozostania biernym wobec otaczającego go świata. Jeśli o bajki chodzi to jak sięgnę pamięcią po tych bajkach disneya, to mimo iż pełne były fantastki to z pewnymi założeniami przedstawionymi początkowo to dalsze wydarzenia jakie mogliśmy zaobserwować były logiczne i nie pozostawiały pytań "skąd" i "dlaczego"?(wykreowana została zwyczajnie inna rzeczywistość zgodna z jakimiś wewnętrznymi prawami sztuki). Czasem dobre są takie ckliwe filmy, żeby można były wyłączyć myślenie i popatrzeć na interesującą historię w celu odprężenia się lub wyidealizowania czegoś, ale w mojej opinii ta historia zasługuje na więcej.

świetna opinia, zgadzam się , jednak przez sentyment do gitary i jednak tego flegmatycznego dziecka daję 6. Choć w tej roli wyszedł kiepsko :) do innych bardziej się nadaje.

u mnie sentyment do gitary sprawił, że zwiększyły się moje wymagania + pozwolił zauważyć zależność miedzy poziomem gry a nakładem pracy potrzebnej do osiągnięcia takiej perfekcji technicznej w grze, bo tappingu nie można opanować w kilka pierwszych dni gry nawet ze słuchem absolutnym. Technika leży w palcach, a nie w słuchu czy duszy artystycznej :)