Krzysztof Kamil Baczyński- wielu z nas kojarzy go z jego twórczością , będącą wyrazem katastrofizmu i bezsensowności wojny. Niewielu natomiast zastanawia się w jakich okolicznościach owe dzieła powstawały, a przecież jest to niewątpliwie interesujący aspekt. Odpowiedź na to pytanie postanowił odnaleźć Kordian Piwowarski, realizują film o życiu i twórczości młodego poety. Nie jest to jednak typowa biograficzna produkcja, lecz ukazanie zdarzeń z życia bohatera przez pryzmat jego twórczości. Całość zostaje opatrzona komentarzami uczestników powstania warszawskiego, którzy w jego czasie mieli do czynienia z Baczyńskim. Reżyser zdecydował się także oddać głos młodemu pokoleniu warszawskich poetów- ich spojrzenie na wojenną poezje jest świeże, jednakże nie pozbawione szacunku dla dorobku poprzedników. Film jednak nie odpowiada wprost na wszystkie pytania, nie ukazuje wszystkich stron życia poety, wielu rzeczy odbiorca musi się sam domyślić. Obraz w ten sposób przybliża sie do poezji, jest zmuszającą do myślenia rozbudowaną metaforą. Dialogi zostały zredukowane do minimum, mimo to nie przeszkadza to widzowi, rozmowy bohaterów zdają się tu nie potrzebne. Reżyser unikał martyrologii, szczędzi też widzowi nadmiernych dawek patosu. Całość nie nudzi widza, choć zostawia wrażenie niedostytu. Po wyjściu z kina czułam się do końca nie usatysfakcjonowana.