Powieść "The Big Heat" początkowo drukowana była rozdziałami w Saturday Evening Post i owa cykliczność, wrażenie serialu jest mocną stroną filmu. Główny bohater rozwiązuje sprawę związaną z morderstwami i korupcją na wysokich szczeblach, ale kres filmu nie oznacza końca problemów, to tylko jeden z epizodów. Zakończenie rodem z seriali kryminalnych wcale nie jest aż tak pozytywne. Wprawdzie uczciwy glina wykonuje swoją robotę, ale zdaje się ona nie mieć końca. Jakby wszystkie jego starania były bezcelowe, skazane na brak wyraźnego zwycięstwa, a za pozory sprawiedliwości musi płacić wysoką cenę.

Zaletą również jest skala filmu. Zwykły gliniarz odkrywa ślady prowadzące od samobójstwa policjanta do "szanowanego", bogatego obywatela miasta. Jako ten ostatni sprawiedliwy będzie musiał złożyć odznakę i rozwiązać wszystko po swojemu, czyli wkroczyć na drogę zemsty. Do tego oblewanie się wrzącą kawą, szantaże, zabijanie zbyt dociekliwych osób, krążenie bohatera po tych samych lokalach i macho bullshit na całego, przez który kobiety wyglądają jak uprzedmiotowione istotki lub kończą z ołowiem w ciele.

Choć z drugiej strony zaowocuje to też nazbyt recytowanymi tekstami odnośnie biedy uczciwych gliniarzy i bogactw, w jakie opływają przestępcy w białych rękawiczkach. No i ostatnia strzelanina wygląda trochę zbyt westernowo. Ale i tak ogląda się dobrze.