Nie to po prostu głupawy film. Filmy o ,których można tak mówić to np. Mechaniczna Pomarańcza lub 12 gniewnych ludzi.

Ciężko uwierzyć w zasadność opinii człowieka, który nie wie, w którym miejscu stawia się przecinki...

Ma Pan jak najbardziej rację, pomyliłem się. Film jest wyjątkowo denerwujący ,ponieważ przedstawia perypetie ludzi którzy raczej nie grzeszą inteligencją o czym świadczy chociażby przynależność owych do różnych subkultur. Wracając jeszcze raz do tematu interpunkcji zazwyczaj nie frasuję się nią pisząc opinie w internecie, za co serdecznie przepraszam. Dla mnie film jest niemożebny z powodu głupoty bohaterów.

Mam taki sam stosunek do tego filmu. Bohaterowie tak mnie wkur...., że nie jestem w stanie powiedzieć o nim nic dobrego. Jednak dopuszczam do wiadomości, że miał taki właśnie być. Dlatego nie będę go oceniał - przyznaję, że nie potrafię być w stosunku do tego filmu obiektywny. Dodatkowo mam 3letniego synka więc zostałem trafiony w czułe miejsce.

Ja to doskonale rozumiem. Mnie też niesamowicie denerwują bohaterowie i ich głupota. Tylko jest jeden problem - cała masa młodych ludzi pojmuje świat w podobny sposób. Nawet jeśli część z nich kreuje się na mądrych (chociaż większej części nawet na kreowaniu się na inteligentnych nie zależy ;)).
To prawda, że bohaterowie są koszmarni - ale wydaje mi się, że właśnie tacy mieli być. Zarówno w "Galeriankach", jak i tutaj pokazywane są ciemne strony - niedouczony lub, kierujący się tym co "fajne" i "cool", należący do bzdurnych subkultur tłamszących ich własny charakter, zainteresowania. Tak samo w "Galeriankach" była scena w której jedna z bohaterek myje się pod prysznicem, wierząc że to skuteczna antykoncepcja... Niestety, takie rzeczy to nie wymysł scenarzystów. Nastolatki naprawdę bywają aż tak głupie.
Pozdrawiam, bo lubię kulturalną dyskusję.

Trochę przerażające co się dzieje z dzieciakami w obecnych czasach. Koleżanka mojej żony ma dziecko w 2 klasie podstawówki i nie chce plecaka ze Spider-manem bo inne się z niego śmieją. Teraz trzeba mieć jakiś Reeboka albo Nike... Dzieciaki dorastają teraz dużo wcześniej (a przynajmniej tak im się wydaje, że dorastają). Trochę pomarudziłem ale do tego sprowokował mnie ten film... to może jednak film jest dobry...

Moglby byc, ale nie jest. Za to jest wyjatkowo niesmaczny i denerwujacy, zwlaszcza dla rodzicow malych dzieci.A co do dzieciakow- ja im wspolczuje. Maja bardzo dokrecana srube i sa poddawane ciaglej presji. Twoje komentarze sa bardzo trafne, choc sprzed 6lat. Trafiles dokladnie w moje uczucia. Sama moglabym to napisac. Tez mam synka. Pozdrawiam

tak, ale Galerianki były do strawienia, ich zachowanie potrafiło nawet rozbawić z zażenowania. A to 'cudo' wywołuje tylko zniesmaczenie, odraze i chęć wyłączenia ekranu.

Ja wiem... Mnie tam zachowania Galerianek wcale nie bawiły. Głównie przez świadomość, że nie są niczyim wymysłem, tylko skrawkiem przykrej rzeczywistości.
Takie filmy nie są dla ludzi, którzy pragną po prostu rozrywki, a część oceniających chyba go puściła z takim nastawieniem.

Oj, nie! Film na szczescie niezyciowy. Majacy zaszokowac, zwracac uwage na problem bezmyslnego podejscia nastolatkow do posiadania dziecka. Tymczasem konstrukcja postaci zupelnie nie przekonuje. Dobitnie pokazuje to scena koncowa.

Gdyby filmy robiono tylko o mądrych ludziach, widzowie pomarliby z nudów.

Opis dystrybutora jest tragiczny... Chciała mieć dziecko, bo chciała mieć kogoś, kto będzie tylko i wyłącznie jej. "Chciałam mieć dziecko, bo moja matka nie chciała mnie". A nie dlatego, że gwiazdy je mają... Kompletnie nie o to tu chodzi.

W ogóle opis jest całkowicie oderwany od rzeczywistości. Szczerze powiedziawszy czytając go po raz pierwszy odniosłam wrażenie, ze będziemy mieli do czynienia z raczej lekką komedią z domieszka dramatyzmu i happy endem na 90%, czymś w rodzaju "wreszcie wiem, że cię potrzebuję, nie zawiodę cię, synku etc.".
...Tylko że widziałam kilkakrotnie "Galerianki" i coś mi tu nie pasowało.

Zgadzam się z Tobą w 100 procentach : ) i pozdrawiam zafiksowanych na pogardę dla filmu

Miło, że w tym całym gąszczu negatywnych opinii można znaleźć też kilka pozytywnych. Wczoraj obejrzałam film, nie przeczytawszy wcześniej opisu i nie wiedząc w ogóle o czym on jest (i dobrze, że tego nie robiłam, bo jak mówicie opis nijak ma się do filmu).
W tym filmie jest sporo niedociągnięć owszem, ale mimo to mi się podobał i uważam, że jest warty obejrzenia. Bohaterowie są niesamowicie przerysowani (trochę denerwuje mnie, że poznaliśmy ich tylko powierzchownie), ale sądzę, że taki był pierwotny zamysł. Film niesamowicie przygnębiający (a chwilę wcześniej obejrzałam lekką komedyjkę, bo miałam ochotę raczej na coś lekkiego) i pozostający w pamięci.
Ale zakończenie wbiło mnie w fotel. najpierw reżyserka uderzyła w taki poważny, melancholijny ton (wiadomo, o który moment chodzi), aby zaraz nastrój zmienił się o 180 stopni. Dlatego mam do zakończeniu i filmu dosyć mieszane odczucia, ale mimo wszystko daję 7. :)

A wyjaśnisz może, w jaki sposób prawie dwuminutowa scena w której bohaterka się ubiera i robi tylko i wyłącznie to, może być pouczająca i wymagająca głębszych refleksji? Albo scena w której bohaterka stoi ze znajomymi i przez dłuuugi czas jedyne co robią, to palą fajki i nawet nie powiedzą jednego zdania? To też jest pouczające? Ten film to dno dna, sceny są do bani, realizacja jest do bani, a szkoda, bo pomysł jest całkiem fajny. A zakończenie jest tak głupie, że zakończenie Kac Wawa było lepsze i sensowniejsze.

Czy każda scena w filmie musi nieść ze sobą jakąś wartość? Nie każda, część po prostu jest. Nie popadajmy w skrajności - to nie jest żadne dzieło sztuki, jednak ten film wcale nie jest taki zły. Pewnie, warsztat autorki wymaga dopracowania - ale dobrze rokuje.
Natomiast jeśli chodzi o sceny, o których wspominasz, moim zdaniem ich zadanie jest proste - przekazanie nieskomplikowanej rzeczywistości bohaterki. Ot, zwyczajne rzeczy które robi i które mają dla niej duże znaczenie (zbyt duże jak dla osoby, który powinna być w stanie zająć się dzieckiem). Bohaterka taka właśnie była, za bardzo skupiała się na bzdurach takich jak ubranie czy palenie fajek ze znajomymi, nie była w stanie odpowiedzialnie podejść do rodzicielstwa. Nie była wystarczająco dojrzała.
Moim zdaniem mimo wszystko porównywanie "Bejbi Blues" i "Kac Wawy" jest przesadą. Dlaczego uważasz zakończenie za głupie? Ono mi się nie podobało - ale nie powinno się podobać. Było życiowe do bólu.

To jest jakaś plaga, że ludzie domagają się w każdej scenie filmu "przekazu". Wmówił i to ktoś, czy jak?... Jest to tak samo irytujące, jak marudzenie, że film X lub Y jest o "głupich ludziach" - zupełnie, jakby takich nie było.
I to w Polsce...

Warto wspomnieć, że "baby blue" to potoczna nazwa dla depresji postnatalnej...

Prawda.