Chcę odnieść się do fragmentów recenzji na filmweb.

1) "Główna bohaterka jest świadkiem wielu szokujących dla niej zdarzeń, w pewnym momencie widzi jak jej przyszły mąż pije krew zabitego zwierzęcia, jednak nie dowiadujemy się już potem dlaczego to robi."

Nietrudno się domyślić dlaczego to robi, widocznie taki jest element ich kultury/obrządku lub przyzwyczajenie, równie dobrze oni mogą się dziwić dlaczego my obieramy banana ze skóry.

2) "Kobieta co prawda mówi, że Lemalian jest jej jedyną miłością i nie wyobraża sobie bez niego życia, ale tego uczucia nie widać za bardzo na ekranie. Pomiędzy bohaterami nie ma chemii i widzowi trudno uwierzyć w ich płomienną miłość od pierwszego wejrzenia."

Moim zdaniem to przesada, szczególnie na początku ich znajomości było widoczne dość mocno że ona go kocha. Nie wspomnę już o scenach miłosnych.