Fabuła koncentruje się wokół historii spisku i zabójstwa, dosyć wiernie prezentując sposób funkcjonowania założonej w 1869 r. w Moskwie przez S. Nieczajewa terrorystycznej organizacji "Zemsta Ludu". Akcja osadzona została w realiach prowincjonalnego miasta. Bohaterowie to przedstawiciele różnych odłamów ruchów radykalnych. Stawrogin - znudzony szlachcic rewolucjonista, ukrywający tajemnicę dawnej zbrodni, wyznawca estetycznego amoralizmu, który doprowadza go w końcu do samobójczej śmierci. Piotr Wierchowieński, przywódca "biesów", rewolucjonista, nihilista, założyciel tajnej organizacji, do której pozyskuje sfrustrowanych młodych ludzi, roztaczając przed nimi wizję panowania nad światem. Jednak nie interesują go ci młodzi, którzy czują się skrzywdzeni i poniżeni. Swoje oskarżenie o sprowadzanie młodzieży na manowce, na meandry nihilizmu kieruje Dostojewski pod adresem Stiepana Wierchowieńskiego, ojca Piotra, pisarza Karmuzinowa - liberalnych inteligentów rosyjskich w starym stylu. Przyjmowana przez młodzież postawa całkowitej abnegacji powoduje, że romantyczny bunt przeradza się w bandycką akcję.