Głos za Toshirô Mifune podkłada amerykański aktor Paul Frees.
Jack Smight zastąpił Johna Guillermina w roli reżysera.
W jednej ze scen drugi pilot "Strawberry 9's" je krakersy firmy "Honey Maid". Wzór opakowania pochodzi jednak z lat 70. XX wieku, a nie z czasów bitwy o Midway.
W biurze admirała Nimitza w Pearl Harbor, powiewa flaga Departamentu Marynarki USA (niebieska, z pieczęcią departamentu pośrodku). Akcja filmu dzieje się w 1942 roku, a pieczęć pojawia się w marynarce dopiero po 1957 roku, natomiast flaga z jej wizerunkiem dopiero po 1959 roku.
Kiedy w kokpicie jednego z samolotów wybucha pożar, pilot wyciąga gaśnicę. Jest to nowoczesna gaśnica, a nie taka jaka powinna być w latach 40-tych.
W końcowej scenie, gdzie tłum zebrał się w dokach, aby powitać admirała i okręt USS Enterprise powracających do Pearl Harbor, wielu statystów jest poubieranych we współczesną odzież nie adekwatną do1942roku.
Podczas sekwencji na Morzu Koralowym, tuż przed japońskim nalotem na amerykańskie lotniskowce, widać powiewającą flagę USA z 50 gwiazdkami. W tamtym czasie, na flasze było tylko 48 gwiazdek.
W filmie można zobaczyć myśliwce Grumman F6F Hellcat. Takie myśliwce wzięły udział w wojnie dopiero po 1943 roku, czyli rok później niż wydarzenia przedstawione w filmie.
Chorąży George Gay zostaje postrzelony w prawą dłoń i ramie. Gdy ląduje w wodzie, w momencie gdy sięga po unoszące się na wodzie części statku, wyraźnie widać jak próbuje osłaniać swoje lewe ramie, jakby to ono było uszkodzone. Później, gdy będąc w wodzie obserwuje atak, po jego ranach nie ma śladu.
Chorąży George Gay leci samolotem torpedowym. Gdy jego samolot rozbija się, widzimy zdjęcia archiwalne rozbijającego się myśliwca Grumman Hellcat, a nie samolotu torpedowego.
Kiedy Tom Garth ląduje na ziemi swoim samolotem po ataku na japońskie lotniskowce, jego twarz jest cała osmolona od ognia w kabinie. Kiedy obsługa lotniska wyjmuje go z samolotu i kładzie na noszach, widzimy, że jego twarz jest brudna, ale nie osmolona.
Aktor, grający radio operatora na pokładzie lotniskowca Soryu, który próbuje zlokalizować pozycję lotniskowca Yorktown, jest również widoczny w grupie marynarzy na pokładzie lotniskowca Hiryu, obserwujących jak trzy inne japońskie lotniskowce stają w płomieniach. Oba wydarzenia dzieją się w tym samym czasie.
Gdy 8 Dywizjon Torpedowy rusza do ataku na japońskie lotniskowce, wyraźnie widać, że żaden z samolotów niema przymocowanych pod kadłubem torped.
Kiedy Tom Garth startuje z lotniskowca w celu zaatakowania Japończyków, widzimy, że startuje myśliwcem Grumman model F4F Wildcat, ale kiedy wraca po ataku, ląduje już modelem F6F Hellcat.
Ostateczna bitwa rozgrywa się na otwartym morzu. Lecz przez to, że do tej sekwencji użyto zdjęć z filmu "Tora!, Tora!, Tora!" w tle możemy zobaczyć budynki stojące nad brzegiem morza.
W scenie, w której Garth rozbija się o pokład lotniskowca użyto archiwalnych zdjęć. Widać na nich, że pilot, który się rozbija nie ma na sobie nakrycia głowy. W kolejnym ujęciu, gdy obsługa lotniskowca pomaga Garthowi wyjść z samolotu, ma on na głowie hełm pilota.
W scenie, w której Pearson i Garth rozmawiają ze sobą przed biurkiem, gdy kamera robi zbliżenie można zauważyć jej cień, który pojawia się na Pearsonie.
Kiedy pod koniec filmu USS Enterprise powraca do Pearl Harbor, widać sosny i dęby otaczające port. Krajobraz wyraźnie nie wskazuje na Hawaje gdzie leży Pearl Harbor, lecz na Pensacole (Floryda, USA), port macierzysty lotniskowca USS Lexington, na którym była kręcona część zdjęć.
Jeepy, których używała w filmie marynarka miały oznaczenie USA (US Army). Jest to oznaczenia wojsk lądowych, terenówki marynarki powinny mieć oznaczenie USN (US Navy).
Kiedy Yorktown jest atakowany widać, że lotniskowce strzelają do Japończyków z działek Bofors Quad kaliber 40 mm i 20 mm. W tym czasie Enterprise, Yorktown i Hornet nie posiadały takiego uzbrojenia.
Gdy samoloty startują z Midway, daleko w tle widać góry. Na Midway nie ma gór, to jest mały atol o powierzchni 4 km kwadratowych.
W filmie, niektóre z dywizjonów torpedowych, posiadają na stanie samoloty Vought SB2U Vindicator. Są to bombowce nurkujące, a nie samoloty torpedowe.
Tom Garth mówi ojcu, że został przydzielony do VF-8 (8 Dywizjon Myśliwski) na lotniskowcu USS Yorktown. Dywizjon, o którym mowa, w czasie bitwy o Midway był przydzielony do lotniskowca USS Hornet.
Gdy ostatni japoński lotniskowiec jest atakowany, ogień przeciwlotniczy z okrętu niszczy bombowiec, który eksploduje w powietrzu. Bombowiec jest dwusilnikowy (samoloty atakujące są jednosilnikowe) i w dodatku ma niemieckie oznaczenia na końcówkach skrzydeł. Jest mało prawdopodobne, by niemieckie bombowce wzięły udział w bitwie o Midway, a na pewno nie atakowały by sprzymierzonych jednostek.
Gdy w filmie widzimy amerykańskie samoloty, powracające na lotniskowce z udanego ataku na trzy japońskie okręty, to można zobaczyć, że wciąż mają przytwierdzone do kadłubów bomby.
W filmie można zobaczyć pancernik typu Iowa. W bitwie o Midway nie brał udziału żaden pancernik tego typu.
Większość amerykańskich bombowców torpedowych użytych w bitwie o Midway to Douglas TBD Devastator, gdzie torpeda była przymocowana do kadłuba. W filmie, w większości scen widzimy bombowce torpedowe Grumman TBF Avenger, gdzie torpeda jest schowana i widoczna dopiero podczas zrzucania.
W filmie widzimy pilotów latających bombowcami nurkującymi Curtiss SB2C Helldiver. Jednym z takich samolotów, rozbija się o pokład lotniskowca ojciec Gartha. Bombowiec SB2C Helldiver wszedł do służby dopiero pod koniec wojny i nie mógł brać udział w bitwie o Midway.
W drugim ataku lotniczym na Yorktown, widzimy jak dwóch kamikadze uderza o pokład lotniskowca. W rzeczywistości nie było żadnych ataków kamikadze w tej bitwie. Yorktown został trafiony przez trzy bomby w pierwszym ataku i przez dwie torpedy w drugim ataku.
W filmie, pierwsze samoloty jakie wzbijają się w powietrze bronić Midway, to dwa Curtissy P-40 Warhawk należące do wojsk lądowych. W tym czasie na Midway nie stacjonowały takie samoloty, jedynie należące do marynarki, myśliwce Grumman F4F Wildcat i Brewster F2A Buffalo. Scena ta pochodzi z filmu "Tora!, Tora!, Tora!" i pokazuje samoloty startujące w obronie Pearl Harbor.
Podczas sceny ataku bombowców nurkujących widać jak zrzucają one bomby gdy samolot leci w poziomie. Bombowce nurkujące jak sama nazwa wskazuje, zrzucały bomby podczas ostrego pikowania w dół.
Przeszło ponad 20 samolotów zwiadowczych zostało wysłanych w celu odszukania japońskiej floty, a duża makieta z siatką została wykorzystana do nakreślenia ich ruchu. Ścieżka samolotu, który pierwszy zauważył japońską flotę ("Strawberry 5") została zakreślona, zanim ten nadał przez radio swoje położenie.
Zdjęcia do filmu kręcono w miastach: Pensacola (Floryda, USA), Los Angeles i Universal City (Kalifornia, USA), na terenie Bazy Lotniczej Marynarki USA w Point Mugu i Bazie Marynarki USA w Long Beach (Kalifornia, USA), a także nad jeziorem Castaic (Kalifornia, USA) i lotniskowcu USS Lexington.
Kilka scen akcji (m.in. scena, w której japoński Zero uderza w mostek kapitański lotniskowca Yorktown) jest zapożyczonych z filmu "Away All Boats".
Większość scen nalotu Japończyków na Midway (np. scena, w której jeep odrzucony przez wybuch bomby uderza w mur) to sceny z filmu "Tora! Tora! Tora!".
Scena nalotu na Tokio z początku filmu jest zapożyczona z filmu '30 sekund nad Tokio' ('Thirty Seconds Over Tokyo') z 1944 roku.
Większość scen walk powietrznych to archiwalne kroniki filmowe odpowiednio obrobione na potrzeby filmu.
Prawie wszystkie sceny pokładowe były kręcone na lotniskowcu USS Lexington. Nawet niektóre japońskie lotniskowce widziane z lotu ptaka to tak naprawdę USS Lexington.
USS Lexington był wodowany w lutym 1943 roku, zaś z czynnej służby został wycofany w roku 1991. Był najdłużej służącym lotniskowcem w historii. Obecnie jest okrętem muzeum w Corpus Christi w Teksasie.
Zdjęcia do filmu kręcono od 14 maja do lipca 1975 roku.