Z tego co widzę był to debiut reżyserki Pana Elliotta Lestera. Nie wypadł on najgorzej, ale do doskonałości także sporo brakowało. Przede wszystkim na przód wysuwa się nielogiczne z mojego puntu widzenia podejście do śledztwa, którego na dobrą sprawę w ogóle nie było w tym filmie. Wydaje się jakby bohater grany przez Stathama wiedział co, kto, kiedy, jak i gdzie. Na plus z pewnością trzeba zapisać zdjęcia, muzykę i dialogi, które momentami potrafią rozbawić. Gdybym miał podsumować ten film jednym słowem powiedziałbym, że jest to przeciętniak. Obejrzeć oczywiście można, jednak niech nikt nie spodziewa się wielkich fajerwerków ponieważ może się srogo zawieść.