Ja się zgadzam z przedmówcą. Nie dodam zupełnie nic, temat został wyczerpany.

Jak niepokój może być nużący? To tak, jakby mówić o usypiającym strachu. Zresztą sam pisałeś o napięciu rodem z thrillera - napięcie chyba nie jest nużace?

No i faktycznie zastanawiam się czy oglądać... i co? I obejrzę, bo nie podałaś mi ani jednego powodu, żeby tego nie oglądać (pomijając może enigmatyczny "kiepski montaż" – co to właściwie znaczy? Kiepski, czyli jaki?). Wręcz przeciwnie. Twój post jest dość intrygujący, nie za bardzo rozumiem o co w nim chodzi. Więc myślę sobie, że może film jest tak dziwny, że ciężko go opisać – a to świetna rekomendacja. Piszesz, że w filmie jest mnóstwo napięcia i niepokoju. Mnie to również zachęca.

A oglądaj, ja po kilku ostatnich komentarzach nie mam zamiaru.

Idź i oglądaj do woli. Ostrzegałem.

No właśnie raczej zachęciłaś(eś?). Bo żeby ostrzegać, to trzeba by napisać przed czym, a nie przed napięciem rodem z thrillera :p

:D Kolego, mnasz rację. Zbiorę zatem fakty: post napisany 15 lutego, a zatem 14 lutego (Dzień św Walentego) oglądałem ten film z żoną na seansie w kinie studyjnym. Imreza organizowana przez ten osrodek jako walentynkowa. Film, atrakcja wieczoru, reklamowany jako komedia. Komedia w walentynki? To pewnie romantyczna. Nie był taki. Dostaliśmy kiepską, wtórną i kręconą chyba telefonem, dłużyznę bez treści ale za to zduża ilością niekonsekwencji. Nie wiem do czego porównac ten film. Dla mnie w skali złego filmu był poniżej fabularnej wersji "Panny i Wdowy" Zaorskiego.

Nie ma to jak chodzić do kina w walentynki i jeszcze oceniać film przez pryzmat reklam. Ale spoko, nie moja sprawa. Nadal trzymać się będę tego, że, jak sam piszesz, film trzyma w napięciu, więc go zobaczę.