Chyba oglądaliśmy inny film. Tu nie ma gloryfikacji głównego bohatera. Wręcz twórcy pokazują jak sam sobie szkodzi, zamiast pomóc. Do tego jęczy, że jak byłby cwany to nie siedziałby w więzieniu.

Wszystko jest kwestią indywidualnej, subiektywnej interpretacji rzeczywistości, którą każdy z nas postrzega inaczej :) Pozdrawiam.

Nie sposób się zgodzić.
Każdą interpretację ogranicza interpretowany tekst.
Gdy widzisz żyrafę, nie możesz powiedzieć, że to jest krzesło. To znaczy możesz, kto ci zabroni, ale to nieprawda.

Podobnie jest w przypadku Bohatera. Nie chce być cierpiętnikiem. Nie szuka męczeństwa. To pełen hipokryzji system irański zmusza go do tego publicznego samobiczowania. Wciąż i wciąż.

On jest cierpiętnikiem i męczennikiem. Nie musi tego szukać. A zrzucanie odpowiedzialności na system irański jest Twoim usprawiedliwieniem własnych wyborów życiowych, w których nie jesteś szczęśliwy.

https://www.youtube.com/watch?v=6adjcdqm-JA

Nie wchodzę w nieznane linki ;-) Pozdrawiam.

To wykład Janusza Rudnickiego pt. Jak pisać, żeby nas czytano?
Raptem dwie minuty.
:-)

Najwyraźniej był Ci potrzebny ;-)

W sensie, że oceniasz film przez pryzmat osobowości bohatera? To momentami irytująca postać, a scenariusz wręcz wywołuje podskórne napięcie, co do samej historii, mimo jej wyjściowej prostoty - to niebywałe osiągnięcie scenarzysty i reżysera.

Przez to jaki przekaz niesie...

Moje spojrzenie jest takie, że reżyser stara się jednak z boku patrzeć na bohatera i jego zachowanie, nie oceniać, nie gloryfikować i nie piętnować. To widz dodaje swoje refleksje.