Film był dla mnie poruszający i ciekawy, bo cały ten klimat znam z autopsji - tylko z Polski lat 80. (ciekawy temat i problem, ale film jako film był najwyżej średni).
W każdym razie wtedy w wielu miejscach w Polsce toczyły się regularne boje z użyciem łańcuchów, kastetów i pał między punkami, a poppersami. Wyglądało to bardzo podobnie, tylko że na ogół siły były wyrównane. Poppersi nosili grzywki, rządzili dyskotekami, ubierali się w Pewexach i palili Marlboro. Mówiliśmy na nich pogardliwie "fluki". Tyle, że na śmierć to nigdy nie nie było. Chyba, że dawniej z resztkami subkultury git - gitowcami, którzy cięli ludzi żyletkami i nożami. Skinów jeszcze u nas nie było ;).
Jak dziś na to patrzę, to szczerze mówiąc miałem przekichane jako idealista, zwłaszcza w szkole. A że bunt miałem już we krwi, to przekichane miałem także w pracy, bo nie dawałem sobą pomiatać. Tacy jak Brian - inteligentni, wrażliwi anarchiści, bardzo często płacą cenę swojego buntu przez długi okres życia i nie koniecznie tą ceną jest śmierć.
Jeśli w filmie pokazano całą prawdę, to przypadek Cody'ego współcześnie mógłby już nie przejść. A to na skutek rozwiniętej dziedziny badań psychosocjologicznych nad psychopatami. Młodzieniec wyraźnie przejawiał cechy osobowości psychopatycznej. Prawdopodobnie to genetyczny psychopata, który w pewnych okolicznościach jest zdolny do najgorszego okrucieństwa i zbrodni - i uważam, że wykrycie czegoś takiego u człowieka powinno skutkować trwałym odizolowaniem go od społeczeństwa, bo wcześniej czy później będzie mordował ludzi.