Fakt, że widok bogatej paniusi w roli fałszującej operowej divy (elita klaszcze!) wydaje się widzom tamtejszym i tutejszym czymś zabawnym, mówi bardzo wiele o stałym równaniu w dół i obniżaniu wymagań, jakie niestety daje znać o sobie tzw. życie kulturalne. Cóż z tego, że Streep i Grant grają dobrze, że - już bez wchodzenia w szczegóły - realizacja jest poprawna, skoro treścią tej biograficznej komedii, są niedające się przełknąć sentymenty "grafomańskiej" pani Jenkins oraz snujący się wokół niej tłum amerykańskich przydupasów. Jednak dramat.