Pragnę na początku zaznaczyć, że serial "Botoks" i film "Botoks" to dwie odmienne narracje, choć osnute wokół wybranych wątków głównych wspólnych dla filmu i serialu. Aby móc ocenić oba - należy obejrzeć oba, od początku do końca.
Jestem ogromną fanką talentu, pracowitości, oryginalności, kreatywności, sprawczości i sprawności realizacyjnej tego nad wyraz poukładanego i bardzo interesującego poznawczo i osobowościowo twórcy.
"Botoks" nie przedstawia typowego obrazu polskiej służby zdrowia, jest inspirowany prawdziwymi zdarzeniami - a prawdziwe zdarzenia mogą wszak być typowe lub atypowe (w obu skrajnych kierunkach), tak więc zarzuty o rzekomą nieprawdziwość i rozmijanie się ze stanem faktycznym są tak absurdalne, że nie warto podejmować próby dyskusji z interlokutorami prezentującymi tak absurdalne argumenta.
Obraz jest zajmujący, zmuszający do uważnego śledzenia wszystkich wątków (a jest ich multum!), które w dodatku przenikają się. Brawa za wartką narrację, świetne dialogi, interesujące portrety młodych lekarek, postaci nieszablonowe, niepłaskie i nie czarno-białe. Można się wzruszyć, pośmiać, zadumać, poirytować. Cała feeria doznań poznawczych i emocjonalnych w świetnym wykonaniu.
Brawo, Panie Patryku, a hejterów - na drzewo :-)