ja myślę, że to właśnie tak miała być zbudowana ta postać.

Chyba ma prezentować takiego "offowego" emocjonalnego mlodzieńca. Wertera XXI wieku. Wyszło komicznie, ale chyba nie takie było zamierzenie. Ale to kultura Anglo-Sasów, do Polaków takie problemy mogą mniej przemawiać. Ten film jest taki "ojoj" jeśli wiecie co mam na myśli.

Zgadzam się, chłopak w miarę upływu lat stawał się strasznie flegmatyczny, bez życia, strasznie mnie to drażniło.

Zwykły introwertyk. Musisz być niezwykle otwartym i tolerancyjnym człowiekiem skoro Cię to drażni.

Też jestem introwertyczką, ale nie taką przymuloną:)

Dla ignoranta będzie to przymulona osoba. Dla człowieka, który choć trochę spróbuje zrozumieć, skrajny introwertyzm grupy b.

Ach nie będę się kłócić:) serdecznie pozdrawiam:)

"Dla człowieka, który choć trochę spróbuje zrozumieć, skrajny introwertyzm grupy b"

Najwyraźniej rozumienie pomyliło Ci się z przylepianiem etykietek.

Introwertyk? Chyba inny film oglądaliśmy. On sam wyraźnie mówił, że poszukuje prawdziwych kontaktów z żywymi ludźmi, a nie Facebook'a. Więc to raczej nie był introwertyczny typ człowieka. Zwyczajny chłopak.

taki jest... chociaż taki miał być, a największym jego problemem jest to, że jest po prostu byle jak zagrany.
Reżyser uparł się żeby był punktem z którego wszystko oglądamy chociaż historia jego matki czy siostry jest o wiele ciekawsza.
Poza tym Mason... Mason.... pada to imię w tym filmie na 160 minut przynajmniej 100 razy.... już mnie kuło w uszy :)