Film ogólnie mi się podobał, choć 2 sceny były zbyt hardkorowe ("zabawy" z pigmejem i autorski program Bruna). Początek nie zachęcał, ale dalej śmiechu było dużo, czasem też przez łzy (rodzice i ich dzieci na castingu). Kilka scen po prostu zabijało, jak "całowanie" się z duchem (wyszło tak genialnie, że aż lekkie obrzydzenie brało :), czy przechodzenie na hetero. Jestem jednak ciekaw ile scen nie dano do filmu (brakowało mi trochę Arnolda Schwarzeneggera, choć rozmowa z nim pewnie przypominała tą z Harrisonem Fordem :). Nie podobało mi się to, że kilka scen wyglądały na ściągnięte od Borata, jak jazda ciasnym pojazdem, kłótnia z asystentem i miłość, która ostatecznie zwycięża :). Sam Borat był też trochę fajniejszą postacią, niż Bruno (wolę "Jak szie masz" od "Wassup" :), tak jak jego misja poznawania Amerykanów. Choć Bruno robi dobrą zgrywę z showbiznesu. No i śle pokój na nasz świat :).

7+/10