Uważam, że ten film jest tylko dobry. Temat zdaje się interesujący, obsada aktorska bardzo dobra, wiedza na temat przeżyć jakie towarzyszą bohaterom Afganistanu również spora a jednak brak emocji... Najgorzej oceniam Portman. Niby płacze, przeżywa a jednak jest tak potwornie płytka, że aż odrzuca. Na pogrzeb poszła z pełnym makijażem, bez nawet porządnie napuchniętych oczu, zaledwie pół roku po pogrzebie odnajduje w sobie namiętność... Trochę za szybko. I ten śmiech, przecież ona cały czas się uśmiecha, nawet w dniu pogrzebu. Dla mnie Portman popsuła wszystko. Emocje - trzeba umieć je wyrazić, inaczej tracą na wartości.