Film jest wolno płynącym dramatem obyczajowym. Takich filmów było już wiele - nie zawsze z tak znanymi aktorami ale cóż z tego skoro to już było dziesiątki razy... Narracja jest zbyt chaotyczna - trudno się przez to utożsamić z głównymi bohaterami. Po za tym psychologia postaci jest słabo rozwinięta. Ten film to nie dramat psychologiczny! Tylko zwykły schematyczny dramat obyczajowy jakich mnóstwo - trochę bardziej przypomina europejskie obyczaje, mimo, że to film amerykański ale cóż z tego?

Film jest, aż nadto przewidywalny dla nieco bardziej doświadczonego widza. I wcale nie wzbudza dużych emocji... Jednakże dla młodszych widzów ten film może być ciekawy i interesujący. - Ja już się po prostu takich rzeczy naoglądałem i żałuję że nie jest to mocny dramat psychologiczny - byłoby mniej przewidywalnie i więcej emocji. Fabuła jest zbyt prosta - wręcz denna! Zbyt mało niepokoju w tym filmie. Aktorzy zagrali ładnie - ale nic więcej. Trzeba jednak zaznaczyć, że film jest rozbiegany na trzy główne postacie i widać nie było miejsca w poszczególnych scenach dla "czegoś więcej", gdyż to mogłoby zmienić założenia filmu i wydać na pierwszy plan jednego z tych trojga aktorów, a tak główne postacie są ukazane na tym samym poziomie.

Mocno żałuję, że to taki przeciętniak, gdyż sama fabuła nadaje się na coś lepszego, mocniejszego - na prawdziwy dramat psychologiczny (nie triller) i aż chciałoby się być przez chwilę panem i władcą(czytaj reżyserem) i doprawić większość scen tego filmu - brak przypraw jest ewidentny w tym obrazie. Dodałbym paprykę i trochę pieprzu, posolić też by nie zaszkodziło i wtedy smak wzrósłby do 9tki.

Zaletą tego filmu jest to, że mogą go oglądać najmłodsi - poniżej 15 lat i właśnie na nich ten film może robić największe wrażenie.