Film obejrzałem przypadkiem ze względu na to że emitowany był wczoraj na polsacie, zanim
jednak obejrzę film zawsze muszę sprawdzić ocenę i komentarze na jego temat, wszystko
wskazywało na to że film jest godny obejrzenia, jednak 90% czasu trwania filmu okazało się
telenowelą, dopiero w końcówce ukazały się ambitniejsze sceny, przy czym kulminacja pojawiła
się w momencie kiedy dziecko prowokacyjnie bawiło się balonikiem (nie trzeba przeżyć tragedii
żeby się zdenerwować), jednak bardziej zwróciłem uwagę na to że kochane dzieci znienawidziły
ojca w ciągu kilku minut trwania filmu bez większych przyczyn, do tego stopnia że dopuściło się
strasznego kłamstwa (pomówienia), uważam że istotą tego typu filmu powinno być stopniowe
ukazywanie choroby powojennej, efektów traumy, która okazała się jedynie epizodem, dlatego
film odbieram jako typowo amerykańskie kino akcji, a epizod psychologiczny i co za tym idzie grę
aktorską Maguire w tej scenie, za co najwyżej porównywalną ze sceną wylewu emocji w
końcówce Rambo Pierwsza Krew. Ponadto bohater wojenny w "Bracia" był sam ze sobą
postacią sprzeczną z jednej strony nieugięty kapitan ryzykujący życie od momentu pojechania na
wojnę, z drugiej jednak zabił bez większego wahania kolegę którego sam uratował, gdzie przed
zabiciem motywował go jeszcze do tego aby nie wyjawiał żadnych tajemnic, dla mnie to zupełnie
niedopracowana strona psychologii człowieka, chyba że kapitan jako żołnierz miał zaburzenie
osobowości. Tak czy inaczej całokształt oceniam na słabe 5 i szukam odpowiedzi w innych
komentarzach, dlaczego? dlaczego są tak pozytywne