Cyprian, Filip, Ola i Kuba - czworo spośród piętnaściorga młodych pacjentów podwarszawskiej kliniki Budzik. Od dłuższego czasu są w śpiączce. Ich rodzice są zdeterminowani, by pomóc im wrócić do życia. Film opowiada niezwykłą historię ludzi, którzy w obliczu osobistej tragedii nie poddają się, są pełni nadziei, walcząc o życie i zdrowie swoich dzieci.
Oprócz fizjoterapii i hydroterapii, w Budziku stosuje się też muzykoterapię, aromaterapie i wiele innych nowatorskich metod. Bez ustanku, dzień po dniu pacjentom dostarcza się bodźców, które maja wybudzić umysł. Przy łóżkach dzieci non-stop dyżurują rodzice, którzy prawie nie wychodzą z kliniki. Śpią na polowych posłaniach, które rozkładają obok szpitalnych łózek. Poddani ogromnemu stresowi, muszą codziennie funkcjonować i wypełniać swoje obowiązki. Karmią, myją, doglądają swoich chorych dzieci. Przez wiele miesięcy budynek kliniki jest ich całym światem. Tworzą się przyjaźnie, rodzice łączą się grupy wsparcia. Towarzyszą im radości i smutki, małe i większe tragedie. Stan ich dzieci czasem się poprawia, a czasem znów pogarsza, towarzyszą temu wielkie emocje.

Starannym kadrowaniem, uważnym rytmem montażu film wprowadza nas w świat prawie całkowitej ciszy. Budzik to klinika stworzona przez Ewę Błaszczyk w której dzieci, które zapadły w śpiączkę czekają na przebudzenie. Przy łóżkach dzieci non-stop dyżurują rodzice, którzy prawie nie wychodzą z kliniki. Śpią na polowych posłaniach, które rozkładają obok szpitalnych łózek - są zdeterminowani, by pomóc im wrócić do życia. Film opowiada niezwykłą historie ludzi, którzy w obliczu osobistej tragedii nie poddają się, są pełni nadziei, walcząc o życie i zdrowie swoich dzieci.