Mi również, choć jako 33-latek nie mogę jeszcze mówić o utraconej młodości. Bardziej urzekł mnie "Na wschód od Edenu" ale Buntownik również zrobił na mnie wrażenie. Miał klimat. Mimo, że niektórzy powiedzą, że się zestarzał to czuć w nim było emocje. Podczas bijatyli z użyciem noży i samochodowego pojedynku ściskałem kciuki za Jima
8/10
PS: Mam wrażenie, że nad tym filmem zawisło jakieś fatum. Sprawdziłem biografie i okazało się, że cała trójka głównych bohaterów zmarła przedwcześnie...

W tym filmie jest zwyczajnie coś magicznego. Sam do końca nie mogę tego uargumentować,być może ten klimat lat 50 tych. Większość współczesnych nastolatków nie zrozumie genezy filmu,okoliczności powstania nie zrozumie fenomenu tego obrazu. Do tego imię i nazwisko : James Dean -neurotyk,skandalista,personifikacja buntu która inspiruje ludzi po dziś dzień.

Dokładnie tak. Mówi się, iż domeną młodości jest bunt. Często jest to traktowane jako zjawisko negatywne. Tutaj jest pokazany w sposób pozytywny: chłopak buntuje się przeciwko spotykającym go niesłusznym oskarżeniom (cykor), ale przede wszystkim przeciw niesprawiedliwości. Chce się przyznać do wyścigu, rodzice odradzają, a "kumple" grożą. Samotna jednostka wrzucona w wir systemu. Nie dziwię się, iż James Dean jest ikoną - żył krótko, zagrał mało, ale z jakich ról jest znany.

Niestety masz rację. Dla większości młodych ludzi (i niestety nie tylko młodych) ważniejsza od treści jest forma filmu. To co powstało wcześniej niż w latach 90-tych jest już za stare, niestrawne z dzisiejszej perspektywy. Ja sam nie do końca uświadamiam sobie wszystkich aspektów związanych z fenomenem tego filmu, niemniej jednak podobał mi się i uważam, że było warto.