Bardzo byłem ciekaw filmu, jak i tego jak w głównych rolach poradzą sobie Ninja i Yolandi.
Jestem pozytywnie zaskoczony ich nietuzinkowością. Jestem zaskoczony, że zostali "wniesieni" do filmu takimi, jakimi ich znam, takimi na jakich się wykreowali. I nie mówię tu o tym, jaką rolę odegrali. Mówię tu o tym jak to zrobili. Mówię tylko i wyłącznie o stylu bycia, o ubiorze o wysławianiu się, czy nawet poruszaniu. Uważam, że jak na pierwszy taki film w którym grali poradzili sobie świetnie. Teraz nie wyobrażam sobie by kto inny mógł odegrać rolę tak "barwnych gangsterów".
Jako, że ich postacie były tak autentyczne, przez najbliższy tydzień słuchając ich utworów, będę widział mamusie i tatusia, demoralizujących swoje metalowe dziecko.