Uproszczona jak w filmie familijnym fabuła, przewidywalny scenariusz, fatalna gra aktorska ale to akurat normalne bo dwoje głównych bohaterów nie jest aktorami tylko muzykami.
Do tego irytująca muzyka która nie potrafi tworzyć klimatu (Hans Zimmer miał chyba zły dzień) za to łupie jak na dyskotece. O ile Dystrykt 9 był filmem wyjątkowym, Elizjum tylko dobrym to Chappie utrzymuje ta tendencję spadkową i jest słabizną. Spodziewałem się poważnego kina S-F a otrzymałem kino familijne... ale nie dla dzieci.