po trzecim oglądaniu wlasnie jestem...o wiele lepszy niż wall street...zresztą troche inna konwencja...
sam pracuje w instytucji finansowej więc doskonale rozpoznaje niuanse takich narad...może nie na takich szczeblu, ale wiem o co chodzi...

scena gdzie will rozmawia z sethem podczas powrotu do firmy...coz, szczera prawda co do biznesu kredytowego...doradca sprzedaje klientowi klamstwa bo ten przyszedl je kupic...wlasnie klamstw i iluzji potrzebujemy...

a zgadzamy się na to ponieważ potrzebujemy pieniędzy...tak jak sam grany przez kevina spacey

z Twojej wypowiedzi wynika jakby istniały dwa rodzaje filmów:

1. Filmy zawierające mnogość "strzelanin,erotyzmu,kryminalnych
zagadek,podróży w czasie i latających karłów".

2. Filmy pozbawione " strzelanin,erotyzmu,kryminalnych
zagadek,podróży w czasie i latających karłów" obdarzone natomiast dobrym aktorstwem.

Świat nie dzieli się na dwie barwy: czerń i biel. Świat filmu również.

Wiem,ze zaraz w odpowiedzi usłyszę morały,ale takie moje zdanie. Subiektywna odpowiedź na subiektywną ocenę.

Żadnych morałów,po prostu mały błąd w twoim rozumowaniu.Dlaczego podzieliłeś to na dwa rodzaje filmów??Każdy wymieniony przeze mnie to osobny gatunek.Można też je łączyć w różnych konfiguracjach.Masz wtedy parędziesiąt rodzajów.Np:erotyzm z latającymi karłami,albo podróże w czasie ze strzelaniną itd.Nigdy nie dzieliłem świata filmu dwie barwy: czerń i biel,ale Ty nie doszukuj się w nim piątego stopnia odcienia szarości.