Film spełnił moje wszelkie oczekiwania. Nie otrzymujemy bowiem naiwnego
moralizatorstwa, ani jakiejś utopijnej wizji, lecz obraz starający się ukazać prawdę, a ta
zawsze jest złożona. I tak mamy tu dobro i zło, piękno i brzydotę, strach i nadzieję, szczęście
i upadek, marzenia i tragedie. Widz (mówię to jako mężczyzna) zostaje wciągnięty w ten
świat, reżyser nie pozwala mu na spokojnie oglądanie i ocenianie bohaterów z wyższej
pozycji. Oprócz więc współczucia i 'świętego oburzenia", towarzyszącego często takim
dokumentom, czuje się pożądanie, niechciane światło zaczyna rozświetlać mroczne
zakamarki naszej duszy. Okazuje się, że ten film mówi nie tylko o bliżej nieznanych innych,
ale również o nas.Dla mnie mistrzostwo!