Nie kumam ludzi z forum do "Smiley Face", którzy tak ostro jadą po tym filmie ? Czego Wy się spodziewaliście ? Moglibyście to jakoś sprecyzować ? To totalnie luźny i mało ambitny film ale twórcy nigdy nic innego nie wpierali widzom ! Najżałośniejsze jest czepianie się tzw."wielkich znawców palenia" roli odgrywanej przez Anne Faris - że nigdy nie paliła, że po paleniu są zupełnie inne jazdy itp. itd. To fakt, że ekranowa Jane F. wygląda i zachowuje się raczej jak po paru niezłych pigułach (E) a nie po dużej dawce zioła ale moim zdaniem Greg Arraki jedynie prześmiewa pewne typowe zachowania dla chronicznych palaczy i nic więcej. To nie jest żadna praca poglądowa pt. "palenie marihuany i jej wpływ na osobowość" tylko głupkowata komedyjka dla dzieciaków i w takiej kategorii film jest niezły. I myślę, że Anne Farris świetnie wypadła w tym filmie bo sprawdziła się już w innych głupkowatych komedyjkach np. "Scary Movie". Osobiście polecam "Smiley Face" każdemu kto potrafi oglądać filmy z przymrużonym okiem na luzie i przede wszystkim trzeba przynajmniej tolerować taki rodzaj kina bo w innym wypadku faktycznie lepiej sobie odpuścić.
Natomiast zwolennikom bardziej realnych filmów o narkotykach polecam fantastyczny "Requiem for a Dream" Darrena Aronofosky'iego - swoiste studium heroinowo - amfetaminowe lub coś weselszego jak np. "Spun" Jonasa Akerlunda gdzie aktorzy zachowują się jakby posiadali naprawdę bogate doświadczenia z amfetaminą (jeśli chodzi o speeda to dobry jest też "Salton Sea" D.J Caruso). O "Trainspotting" nie wspominam bo i tak już wszyscy oglądali ;) .
A co do zioła to jeszcze nie widziałem nic ambitnego czy ciekawego poza paroma filmami dokumentalnymi.