Praktycznie w każdym filmie Allena, we wszystkich tych intelektualnych dialogach nie sposób jest nie zauważyć, że ewidentnie są to jego opinie i spostrzeżenia, które wyraża, wplatając w dialogi postaci. Jednak w tym filmie to było chyba najbardziej widoczne. Niechęć do ludzi, nihilizm, przemyślenia o nieprzychylności Ameryki i całe mnóstwo innych rozważań, bo film był nimi po prostu naszpikowany - jestem pewna, że rodem z głowy i ideologii W.A.
Choć wydaje mi się, że nie przez kontrowersje, jakie to by mogło wywołać Allen nie zagrał Borisa, myślę, że nie byłby w tej roli tak wyrazisty - jest sceptyczny, nihilistyczny, ma różne stany lękowe, ale nie jest tak powierzchownie zgorzkniały, jak był w tym filmie Larry David. Allen wydaje mi się raczej bardziej przelękniony niż gburowaty. Choć każdy tekst Borisa - też widziałam, jakby wypływał z ust samego Woody'ego. I nie mam najmniejszych wątpliwości, że chciał wyrazić postacią Borisa swoje zdanie na temat ludzi "niezbyt inteligentnych".
Świetny film:)

Szczerze mówiąc nie przepadam za filmami WA... Niby to inteligentne kino, ale dla mnie po prostu filozofowanie o życiu, za którym nie przepadam. Raz na jakiś czas można pofilozofować, ale jak za długo się roztrząsa niektóre zagadnienia to można popaść w paranoję.

A jeśli chodzi o Borysa... to tak - cały Allen, od razu się wyczuwa.