No właśnie, typiara wyglądała jak nadgniły trup, a on ją bzykał - FUJ !!!

To samo Alice, kiedy się z nią całowała... W końcu widziała ją w całości, jak się rozkłada, a i tak ją pocałowała. Tego typu głupoty to właśnie to, co mi w filmie przeszkadzało. Nielogiczne zachowanie jest naturalne w horrorach, ale wszystko z umiarem i wyważeniem, a tutaj było to strasznie irytujące. Ja bym ją z miejsca poddała kwarantannie na miejscu tego lekarza, a nie 'zrobimy coś, jak będą wyniki, a na razie proszę sobie iść w świat, chociaż widać ewidentnie, że się Pani rozkłada i możliwe, że zaraża tym cholerstwem". Że nie wspomnę o menadżerze tej restauracji, który pomimo tego, że widział, jak ona wygląda, kazał jej iść do gości i nie wyrzucił z miejsca jedzenia, które tymi rozkładającymi łapami przygotowała.

xD Przecież ten film to jedna wielka ironiczna metafora konsekwencji przypadkowego seksu. Coś jak "It Follows". To wszystko było jak najbardziej zamierzone. Zwłaszcza motyw faceta w finale. Przecież każdy gość jest w tym filmie przedstawiony jak napalona świnia, nawet ten co się niby taki miły wydawał. Nie bez powodu główna bohaterka była lesbijką.

Jak można tego nie widzieć. A później się człowiek dziwi, że tak dobre filmy mają takie średnie.

"Coś jak It follows" - też słaba produkcja, choć lepsza niż ten film. I metafora zrozumiała w obu wypadkach.

No nie wynika to ani trochę na to z Twojego postu, skoro traktujesz te sceny zupełnie dosłownie i widzisz nielogiczności. To albo metafora albo dosłowne, co oni z nią robią, czemu nie ma kwarantanny? Nie można wybrać dwóch postaw na raz, bo są sprzeczne.

Nie wiem czy 6 lat od obejrzenia jeszcze interesuje cię odpowiedź, ale będąc świeżo po sensie - tu chodzi o traumę. Inne osoby nie widzą fizycznych objawów bohaterki, bo są one metaforycznym odzwierciedleniem PTSD w związku z gwałtem. Dlatego też zachowanie innych jest dziwne, jeśli to co się dzieje rozumiemy jako chorobę fizyczną. Jeśli rozumiemy to jednak jako objawy traumy, to zachowanie innych bohaterów nabiera sensu. Czy to lekarz który ocenia główną bohaterkę pod względem kontaktów seksualnych, menadżera co ignoruje zły stan psychiczny czy właśnie kwestie seksu i całowania się z innymi, kiedy to próby odzyskania kontroli nad swoim życiem i seksualnością przez bohaterkę (co też jest objawem traumy). Zauważają że 'coś jest nie tak' dopiero wtedy kiedy zachowanie bohaterki jest nielogiczne w kontekście sytuacji (ugryzienie, czyli obrona, w trakcie pocałunku zainicjowanego przez bohaterkę).

Oglądając to myślałam dokladnie to samo

Proszę mi wybaczyć te błędy ortograficzne. Jak to czytam to zwyczajnie za głowę sie łapie XDDD Jak do tego doszło to pojęcia nie mam :)

Kto wybrzydza ten nie ruka.