Słabością, ale zarazem siłą pierwszego "Cube" był brak odpowiedzi na pytanie, kto i po co coś takiego zbudował (siłą, ponieważ tylko dzięki brakowi tej odpowiedzi film mógł odnieść taki sukces). W "Cube Zero" autorzy próbują odpowiedzieć na te pytania, niestety wychodzi z tego szereg nonsensów.
Cała "procedura wyjścia", plus żołnierze na zewnątrz jako rozwiązanie "awaryjne" w razie, gdyby komuś udało się jednak wyjść, wskazuje na to, że ludzie zarządzający sześcianem nie dopuszczą, aby ktokolwiek kiedykolwiek z niego wyszedł. W takim razie PO CO W OGÓLE ROBIĆ WYJŚCIA? Oczywiście, zapewne chodzi o to, żeby ludzie zamknięci w sześcianie poszukiwali drogi do wyjścia, ale do tego przecież wcale nie jest potrzebne, aby to wyjście istniało naprawdę! Wystarczy tylko przekonać wszystkich - i więźniów i operatorów takich jak pokazani w tym filmie - że wyjście istnieje, co nie powinno być zbyt trudne, bo ludzie znajdujący się w takiej sytuacji wręcz rozpaczliwie potrzebują nadziei, że można stamtąd wyjść.
W ostateczności możnaby zrobić udawane "wyjścia" prowadzące od razu np. do komory gdzie więzień byłby zabijany. Utrzymywanie całej "procedury wyjścia", żołnierzy pilnujących żeby nikt się nie wydostał itd. to przecież zupełnie zbyteczne koszty i wysiłek, skoro i tak nikt się nie ma stamtąd wydostać.
Bezsensowna jest sama "procedura wyjścia", kończąca się - jestem o tym przekonany - niezależnie od odpowiedzi albo śmiercią, albo powrotem do sześcianu. Po co te idiotyczne pytania (np. o wiarę w boga) i w ogóle po co cała procedura, skoro i tak nikt nie wyjdzie? Być może tylko dla obserwowania operatorów, którzy mają tę procedurę wykonywać, ale tu też nie wiadomo, co właściwie miałaby ta obserwacja dać?
Oczywiście ze zdwojoną siłą powraca tutaj podstawowe pytanie, kto i po co wsadza tych ludzi do sześcianu, bo jakoś trudno sobie wyobrazić jakiekolwiek sensowne badania czy eksperymenty, które możnaby na nich w takiej sytuacji prowadzić. A jeżeli chodziło o pozbycie się "niewygodnych" ludzi jak np. bohaterka - przywódczyni demonstrantów, to zdecydowanie prościej i taniej jest ich po prostu zabić...
No i kolejna sprawa - jeżeli wspomniana bohaterka jednak zdołała uciec, jak sugeruje zakończenie filmu, to niby jakim cudem odnalazła córkę?
Film ogólnie uważam za dobry, ale skoro już autorzy (za co im chwała, bo powtórka "jedynki" byłaby niemożliwa) chcieli zrealizować film pokazujący sześcian "od drugiej strony" i w jakimś stopniu wyjaśniający jego zagadki, to wypadałoby jednak zachować w tym jakąs logikę...