Depresja bardzo ten film upraszcza. Osoba filmie całe życie uważała, że sprawy ludzkie jej nie dotyczą. To droga na skróty, dość leniwa pozwalająca na przejście życia bez zbędnego zamartwiania się. Nadmierny spokój sprawia bohaterowi radość nie czuje, że jest samotny czasami waha się czy takie życie jest dobre jednak mimo wszystko woli pozostać w tej swojej wygodzie. Z czasem jak to ujęto też w filmie problemy, a raczej samotność, wsuwa się do naszego życia. Czujemy pustkę, tutaj dopiero możemy mówić o rozpoczynającej się depresji. Rozpoczynającej, bo bohater dopiero wtedy zaczyna czuć obniżenie nastroju, dopiero szuka innych rozrywek tu mowa o pasjansie, w którym również przedstawiono wyraźnie lenistwo. Bohater karty układa ale nigdy do końca nawet kiedy karty nie są zablokowane bohater odpuszcza bo czuje, że coś może pójść nie tak. Taki człowiek jest pozbawiony ambicji od samego początku życia. Jest nadmiernym myślicielem i dlatego myśli, że nie warto angażować się w życie tych wszystkich meneli którzy chodzą po mieście którzy zaczepiają i śmieją się. Nie podałam dokładnych cytatów jednak każdy kto dokładnie oglądał te momenty sobie przypomni.