Zaraz po obejrzeniu tego filmu miałem poczucie, że historia tej kobiety została przedstawiona w sposób zbyt łopatologiczny. Nie lubię bowiem filmów, których przesłanie jest wypisane przez twórców dużymi literami i podstawione widzowi na tacy pod sam nos. Ale po zastanowieniu doszedłem do wniosku, że akurat w tym przypadku strategia zastosowana przez twórcę scenariusza i reżysera była jednak właściwa. Film jest bardzo długi i przedstawia upokarzające występy bohaterki w sposób drobiazgowy. Film męczy widza emocjonalnie. I bardzo dobrze, bo tylko poprzez zmuszenie widza do oglądania tych chorych pokazów w całości, bez cięć montażowych, można uświadomić mu w pełni koszmar, jaki musiała znosić bohaterka każdego dnia.
Film mówi z pewnością dużo o ludzkiej podłości i okrucieństwie ludzkiego tłumu, ale pokazuje też bezwzględne zasady show-biznesu, obrzydliwość dziennikarzy szukających atrakcyjnego tematu czy nieczułość naukowców, widzących w bohaterce jedynie ciekawy przypadek medyczny.
Na koniec muszę wspomnieć o świetnej roli Eliny Löwensohn w roli Jeanne. Pamiętałem jej wspaniałą kreację w filmie "Lourdes", gdzie grała skromną i bogobojną Cécile, a tu zobaczyłem ją w roli karczemnej dziewki, wygrywającej zawody w chlaniu wódki i wyuzdanej paryskiej prostytutki. I była równie wspaniała ! Świetna aktorka.