Czas mroku Ciekawostki

Role

Początkowo w roli Neville'a Chamberlaina został obsadzony John Hurt, ale musiał się wycofać z powodu kłopotów ze zdrowiem, a w konsekwencji zmarł w trakcie kręcenia zdjęć. Rola została powierzona Ronaldowi Pickupowi.

Błędy w filmie

Podczas jednej ze scen pokazano transmisję radiową na żywo z brytyjskiego parlamentu. W rzeczywistości taki rodzaj przekazu BBC wprowadziło dopiero w 1970 roku.

Podczas jednej ze scen można dostrzec lecące nad Londynem samoloty myśliwskie RAF-u w formacji czterech palców. Jednak w rzeczywistości, w okresie rozgrywanej akcji filmu, takiej formacji używały tylko samoloty niemieckiego Luftwaffe. Samoloty RAF-u korzystały z formacji "vic". Formację czterech palców zaczęto używać dopiero pod koniec bitwy o Anglię.

Sekretarka Churchilla w ogóle nie używa spacji ani klawiszy SHIFT, mimo że teoretycznie jest zawodową maszynistką.

Podczas jednej ze scen, kobieta w metrze mówi o pokonaniu faszystów, mając na myśli nazistowskie Niemcy. Jednak w tamtym czasie faszystowski rząd Włoch zajmował neutralne stanowisko w konflikcie Niemiec i Wielkiej Brytanii. Dopiero w latach osiemdziesiątych nazizm i inne skrajnie prawicowe reżimy zaczęto powszechnie nazywać faszystowskimi.

Na początku filmu można zauważyć przejeżdżający czarny Riley RM obok rezydencji premiera. Jest to auto, które zostało wprowadzone do użytku dopiero w 1945 roku. Podczas jednej ze scen filmu można też dostrzec powojenny model Forda E494A.

Podczas sceny w londyńskim metrze został użyty "1959 Tube Stock" - elektryczny zespół trakcyjny, którego zaczęto produkować dopiero od 1959 roku. Akcja filmu rozgrywa się natomiast w 1940.

Podczas filmu, którego akcja rozgrywa się w 1940 roku, można dostrzec, że auta na ulicach mają w pełni wyeksponowane reflektory. Jednak w rzeczywistości od września 1939 roku w Wielkiej Brytanii wprowadzono nakaz, aby wszystkie samochody miały na reflektorach osłony z niewielkimi szczelinami, które pozwalały na skierowanie jedynie niewielkiej wiązki światła na drogę. Prawo o zaciemnieniu było ściśle przestrzegane.

Elizabeth Layton, która w filmie była sekretarką Churchilla, w rzeczywistości została nią w 1941 roku. W maju 1941, czyli w czasie kiedy rozgrywała się akcja filmu, nie pełniła tej funkcji.

W filmie Churchill stwierdza, że Edward Wood, trzeci wicehrabia Halifaxu, nigdy nie odrzuciłby oferty zostania premierem, ponieważ był czwartym synem hrabiego. W rzeczywistości Halifax był synem wicehrabiego, a nie hrabiego. Edward Wood został pierwszym hrabią Halifaxu w 1944 roku (akcja filmu natomiast toczy się w 1940 roku). Chociaż był najmłodszym z czterech synów, to wszyscy jego bracia zmarli młodo. Mając 9 lat, był już jedynym spadkobiercą po ojcu, a zatem nie dorastał w poczuciu pozbawienia statusu przez porządek dziedziczenia, jak sugeruje to dialog.

Sceny w Izbie Gmin pokazują "karty modlitewne" na przednich ławach. W rzeczywistości członkowie tej izby i rzecznik nigdy z nich nie korzystali.

Podczas sceny, w której Churchill zostaje wezwany przez króla i jego auto podjeżdża pod pałac Buckingham, nad budynkiem można dostrzec powiewającą brytyjską flagę (tzw. "Union Jack"). W tamtych czasach jedyną flagą, która mogła być używana podczas obecności monarchy, był sztandar królewski ("Royal Standard"). Zasada ta została zmieniona dopiero w 1997 roku.

W jednej ze scen filmu, rozgrywającej się w maju 1940 roku, Churchill leci do Francji na pokładzie samolotu transportowego Douglas C-47, który ma oznaczenia RAF-u. Jednak w rzeczywistości C-47 został wprowadzony do użytku w grudniu 1941, a RAF zaczął używać ten model dopiero od 1942 roku.

Winston Churchill w filmie zapowiada przed członkami Parlamentu, że Wielka Brytania nigdy się nie podda, pod koniec maja 1940 roku. W rzeczywistości to przemówienie miało miejsce 4 czerwca, już po ewakuacji żołnierzy spod Dunkierki.

Neville Chamberlain w scenie rozgrywającej się w maju 1940 roku wyznaje lordowi Halifaxowi, że ma raka. W rzeczywistości lekarze zdiagnozowali u niego tę chorobę dopiero w czerwcu tego roku.

Miejsce kręcenia

Zdjęcia do filmu były kręcone w Manchesterze, Bicester, Londynie i Wentworth (Anglia, Wielka Brytania).

Pozostałe

Charakteryzacja Gary'ego Oldmana zajmowała ponad 200 godzin. Radykalna zmiana wyglądu polegała na nakładaniu makijażu i zakładaniu protezy ważącej o połowę mniej od samego aktora.