Pomimo tematu wiele razy w filmach poruszanego (martyrologia Żydów w czasie II wojny światowej) film zapowiadał się całkiem przyzwoicie ale mniej więcej po 20 minutach szybko okazało się w jakim kierunku pójdzie. I tak oto dostaliśmy kolejny obraz, który ociepla wizerunek niemieckich żołnierzy z okresu II wojny światowej. Przez połowę filmu widz jest wałkowany obrazem dobrego niemieckiego podoficera, który zaprzyjaźnia się z chorym psychicznie chłopcem (osoby zainteresowane historią dobrze wiedzą, że Niemcy takimi ludźmi gardzili i ich masowo mordowali), ratuje Żydów i przeżywa rozterki moralne. Tak więc najważniejsza puenta tego filmu jest taka, że wprawdzie byli źli niemieccy żołnierze ale byli też ci dobrzy. Podczas gdy prawda jest taka, że proporcje tych dobrych do złych były gdzieś w granicach 1:100 000. W tej alternatywnej historii dla idiotów brakuje tylko modnej ostatni wrzutki o polskich kolaborantach masowo wydających Żydów na pastwę nazistów.