Czerwona pustynia Opinie

plakat filmu Czerwona pustynia

Pegarange

7

Piękne, wspaniale sfotografowane industrialne krajobrazy. Portret bohaterki przekonuje, ale dialogi są sztuczne, a całość donikąd nie prowadzi.

lukaszjakacki

Łukasz Jakacki

3

Marksistowskie dyrdymały. ;)

woocash94

Łukasz Gabryszewski

9

Czy to rzeczywistość jest szalona, czy człowiek z niej wyrwany? Depresyjna atmosfera dodaje wiarygodności wizji Antonioniego, z którym chyba bliżej się zapoznam

wielkizegar

Adam Glinkowski

7

serduszko za kolory

majkalipcowa

6

...Cierpimy na nią wszyscy. Mniej lub bardziej. Każdy potrzebuje pomocy.... Niestety nikt nie zrozumie takiej kobiety.

Boghas

8

Samotność indywiduów oraz całej epoki. Giuliany próba "włączenia się" w rzeczywistość i odkrycie, iż jest w niej "coś strasznego i nie wiem, co to jest". Kadry!

sysunia22

Tomek Ciesiółka

7

Kobieta pod presją. Najgłośniejszy Antonioni. Atakuje zmysły. Wolę jednak jak Włoch się aż tak nie narzuca.

Pan_Serek

8

+zdjęcia 10/10 (Carlo di Palma dwa lata przed "Blowup")

basiex

9

fantastyczne kadry i użycie kolorów!

sewerynbar

9

(2) Szukając żywego doświadczenia w martwej rzeczywistości.

acecaroline

10

eskapizm po włosku

sierzantpieprz

9

technofobiczny obraz rzeczywistości, w którym zerwanie więzi ze światem natury oraz niemoc porozumienia z drugim człowiekiem prowadzi do autentycznej GROZY.

slodkadziecinka

slodkadziecinka

5

Dam tyle bo go nie rozumiem do końca.Ale może tak sobie to Antonioni wymyślił?Ciężki,chaotyczny..Symboliczny?Nie wiem.Pustka wewn,niezrozumienie i samotność.

franek_lu

9

Powtórka pod wystawienie oceny.

damianwisniewski

Damian Wiśniewski

10

"Jeśli długo patrzę na morze, tracę zainteresowanie wszystkim, co dzieje się na lądzie" Film o nas wszystkich i wszystkim co nas otacza.

kolow95

Wojtek Kołodziej

8

Narracja obrazem: przestrzeń zniszczona przez industrialne społeczeństwo i zagubiona, wyalienowana bohaterka rzucana po zamglonych kadrach o zimnych barwach.

F_Hoffman

Franciszek Hoffman

10

Najlepszy film Antonioniego i rola życia Vitti. Ja poza alienacją widzę tutaj historię o depresji której nieposiadanie wydaje się chore w takim świecie.

Tonybzl

9

świetnie prowadzone; antonioni wbija się prosto w moją wrażliwość

Zeus_kulturowiec5566

Zeus_kulturowiec5566

7

Wizualnie jest to intrygujące, jako polemika z neorealizmem też - w skrócie kawał ciekawego kina artystycznego z egzystencjalnym podłożem, ale pustka przytłacza

wccypr

Wiktoria Cyprian

9

pierwszy film antonioniego, który nie jest czarno-biały, a jak pięknie zdołał uchwycić uczucia nowoczesnego człowieka za pomocą kolorów

wiktornina

Wiktoria Pękalak

8

Zeller najgorszy typ dupka

zjadlemswojegokota_123

zjadlemswojegokota_123

5

kobieta poniżona popada w apatie i nie ma siły a ja mogę zasnąć na stojąco

grzechu_

8

Opowieść o niezwyczajnym szaleństwie i niezrozumieniu z tłem przedstawiającym zindustrializowane, kapitalistyczne Włochy. Cudowna Monica Vitti!

mikolololoay

Mikołaj Szymczak

7

Antonioni jak zwykle ubiera w słowa to co niewysłowione, a ja jak zwykle nie do końca to kupuję, chociaż zachwycam się zimnym pięknem. Show don't tell mr Antoś.

twoj stary

9

mroczny, przygnębiający Antonioni i Monica Vitti na skraju, apokaliptyczna alienacja, a rzeczywistość uległa rozkładowi

...
2
3
4
5
6

plakat filmu Zniknięcia

Zniknięcia

plakat filmu Dom pełen dynamitu

Dom pełen dynamitu

plakat filmu Druga Furioza

Druga Furioza