Smith zawsze kpił z wszelkich uogólnień i w tym filmie czuć jego rękę:-)

no owszem, ale całkowicie nie rozumiem zdania wielu osób, które napisały, że ten film nie jest kompletnie w stylu Smitha, a tymczasem on jest apogeum jego stylu filmowego, co mnie cieszy, bo bardzo lubię jego kino i czekam na jego kolejne filmy z utęsknieniem:)

Dokładnie to napisałam wczoraj w odpowiedzi na ten zarzut, dla mnie to też Smith w czystej postaci. Na dodatek miałam wrażenie, że to Smith, który sie naoglądał po trochu Van Santa i Arakiego, nic oczywiście przy tym nie tracąc z własnego stylu, super;-)