1. a może szukałeś czegoś co istnieje wyłącznie w wyobraźni dziecka? (rada dana tytułowemu przez dobrze nawet fechtującego jak na wieśniaka samozwańczego knypka)

nagroda nobla dla tego kto zrozumie twoje wypociny.

dziękuję przyjacielu, bywam wprawdzie niezrozumiały - niechlujstwo językowe to cecha, której się nieustannie wstydzę, z którą się cięgiem zmagam i za którą serdecznie przepraszam - ale wzywanie z tego powodu organizacji norweskiej, jak i jakiejkolwiek innej organizacji, to lekka przesada..

cytat z przypisu (to ta jedynka u góry) jest fragmentem wypowiedzi jednego z bohaterów filmu, dosyć krytycznej zresztą, która przełożona na wartość samego filmu nieźle go podsumowuje. to kolejna typowa kostiumowa bajka wypełzła spod ogona reżysera, któremu na imię legion. w dodatku wygląda jak produkcja telewizyjna z czasów wątpliwej reputacji tego medium (obecnie jest inaczej, ale zostawmy to, wszak film powstał dwadzieścia lat temu). a przecie można było zrobić to lepiej, gdyby nie tyle podtrzymywać mit o muszkieterach, a przeciwnie, obalić go, zdekonstruować właśnie, by na zgliszczach jego stworzyć jakąś nową jakość.

dla przykładu - podobnie uczynił syn reżysera z bajką o Uniwersalnych Żołnierzach po bardzo nieudanych telewizyjnych kontynuacjach tegoż, odnowił ją, podrasował i jakoś dostosował do obecnych wymogów kina sensacyjnego - i wyszło znacznie lepiej niż w przypadku oryginału! nie jest to może jakaś szalona dekonstrukcja zaraz, aczkolwiek coś co po prostu dowodzi jakiejś przytomności umysłu daleko bardziej niż kolejna wersja przygód d'artagnana taka sama jak dziesiątki innych które już były i które na pewno jeszcze będą. szczerze mówiąc - powstała kilkadziesiąt lat wcześniej wersja lestera była o wiele lepsza, przynajmniej zabawniejsza.

upraszczając rzecz jeszcze bardziej z obawy przed wyżej wymienioną przez ciebie a zapracowaną zapewne instytucją - film o muszkieterach wciąż czeka na swojego tarantina..