Filmowa wersja "Kopciuszka" osadzona w realiach historycznych (Francja, XVI wiek, pierwsze wyprawy do Ameryki, sojusze francusko-hiszpańskie, okres działalności Leonarda da Vinci) i ideologicznych (Kopciuszek - jako warstwa w społeczeństwie najniższa - chętnie cytuje "Utopię" Morusa, książę zgrabny wybieg erudycyjny w mig wychwytuje, aczkolwiek początkowo nie rozumie jego rzeczywistego znaczenia, a już jasne jest, iż intelektowi dziewuszki nie zarzucić nie może).

Ciekawe posunięcie, to wzbogacenie treści baśni ogólnie oraz w zupełnie nowe wątki, niewątpliwie jest to zaleta tego filmu, bo przecież bajkę o Kopciuszku każdy zna, a tu proszę - jaka niespodzianka. Mamy wreszcie postaci z krwi i kości - ani Kopciuszek aniołem nie jest, ani siostry nie okazują się tak potworne, jak u braci Grimm - jedna z nich to całkiem miłe i niegłupie stworzonko.

Wśród aktorów niewątpliwy triumf święci, jak zwykle, Anjelica Huston, Drew Barrymore również całkiem, całkiem, szkoda tylko, że przy tych niezwykle wyrazistych niewiastach tak blado wypada książę Henry.

Podsumowując, nie jest to może widowisko godne najwyższego uznania, ale prawdopodobnie wcale ono do takiego miana nie pretenduje. To po prostu kolejna urocza opowiastka o tym, że dobro zwycięża zło, a meandry losu ;-) sprawić mogą (bo czemu nie? ;-)), że książę nie poślubi ani hiszpańskiej księżniczki krwi, ani baronówny, tylko świniarkę, której tato czytał do podusi dzieła uczonych i filozofów. Miło, że komuś chce się czasami tak pościemniać, by innym, choć przez uroczą chwilkę, zrobiło się cieplej na serduszku ;-).