co masz namysli mowiac "swietne pomysly i zabiegi artystyczne" o aktorstwie Farrell'a ? Po dałbyś konkrente momenty ? jestem po seansie, jak zrozumiec/zinterpretowac tak wysoką ocene 9,0 Collina za jego role ?

Też miałam takie poczucie niedosytu. Myślę, że chodzi o to, jak rozkłada się akcja i napięcie. Na koniec to się dynamizuje (gdy dowiadujemy się, jaką rolę miał każdy; jak wyglądały fakty) i ucina.

ale to chyba działa tylko na plus tego filmu. niedosyt zostaje więc o filmie się jeszcze się myśli jakiś czas po jego obejrzeniu :)

@Hela92

Uwaga spojler
















Przecież dlatego w jednej z ostatnich scen, Fletcher przedstawiając swój scenariusz w Miramax Films mówi coś w stylu: "I tu jest miejsce na sequel" Dla mnie było to mrugnięcie Ritchiego w stronę widzów, którzy odczuwali niedosyt. (jak i ja :) )

Na koniec "Rock'n'Rolla" Ritchie również tak mrugnął do widzów, a sequela ani widu ani słychu.

Nawet sporo zabrakło

Taaaak, się trochę za wolno rozkręca i za bardzo bawi tą formą. Te porównania filmowe, że w takim, a takim kadrze, to zwłaszcza na początek było za dużo.

Dlaczego akurat Colin? Wg mnie najwięcej pola do popisu miał Matthew David McConaughey. Pozdrawiam

ten flm to taki Ritchie wieku średniego.
Zabrakło trochę energii Rock'n'rolli, nieprzewidywalności Porachunków, emocji i komedii z Przekrętu, nie ma bohatera jak w Sherlocku - i zgadzam się, że najlepszy był Colin, ale było go za mało. Charlie gadający przez cały film z Hugh to niespecjalnie sympatyczne typki. Scenariusz jest precyzyjny i fajnie się wszystko łączy, ale trochę za mało angażuje. Muzyka i reżyseria scen akcji też średnie jak na Guya.

A oddanie koncepcji 'bycia dżentelmenem" lepiej uchwycił Matthew Vaughn w Kingsmanie.

ogólnie wszystkie główne role były dobrane aktorsko po mistrzowsku. każdy tam pasował do postaci, którą grał. mi osobiście wszystko leżało :)