kompletnie położony przez słaby (delikatnie mówiąc) scenariusz i zupełnie zbędne przekombinowanie estetyczne (zdjęcia piękne, ale zupełnie niepotrzebne i przez to drażniące - mam wrażenie, że reżyser dał operatorowi za dużo swobody...).
Reżyser nie rozumie podstawowej kwestii - skomplikowane zabiegi narracyjne i "zamącenie" w fabule sprawdza się przy opowiadaniu historii, którą widz zna na wyrywki: Powstanie Warszawskie, Napoleon itp. Wprowadzając nowy temat można spokojnie trzymać się bardziej konwencjonalnych metod a nie wrzucać 2 grzyby w barszcz... Prostota dobrze by zrobiła temu filmowi, a tak wyszedł pretensjonalny bełkot. Niestety w stosunku do tego filmu podtrzymuję wszystkie stwierdzenia inż. Mamonia odnośnie do polskiego kina. Jakoś przeżyłam sławetne polskie dłużyzny (czemu, do diabła, służące?) ale lekko nie było.
Reżyser wydaje się rokować, może następnym razem będzie ciekawiej, jeśli przestanie się bawić w J.J. Kolskiego i P. Greenawaya, a skoncentruje na opowiedzeniu historii. Kostiumy i scenografia na plus (choć to nie zasługa ekipy, że Wiedeń jest piękny ;) ), muzyka ciekawa, choć czasami drażniąca - za to wszystko zbiera ode mnie parę punktów. Ale ogólnie jestem na duże NIE.